Neva recenzja

„Jeśli to podpiszę, oni wygrają. Jeśli to podpiszę, okaże się taka sama jak Ethan, Braydon, czy ojciec. Sama nie zmienię rządu, nie zmuszę władzy do otwarcia kopuły, ale liczy się każdy, nawet najmniejszy akt sprzeciwu. Może ten jeden płatek śniegu wywoła lawinę.”*

Żyjesz w ograniczonej przestrzeni gdzie musisz przestrzegać ściśle określonych zasad. W tym świecie nie masz prawa głosu, musisz być posłuszny i robić wszystko co rząd każe. Jakikolwiek bunt jest uciszany. Chcesz poznać prawdę, chcesz wolności... Tylko czy jest to możliwe?

Szesnastoletnia Neva mieszka właśnie w takim świecie. W Kopule, którą rządzi rząd zastraszający ludzi aby tylko byli posłuszni i wykonywali wszystkie polecenia. Posłuszeństwo, wymóg pracy tam gdzie zostaną przydzieleni, zakazy i nakazy – tak wygląda życie mieszkańców. Tym odważniejszym nasuwa się parę pytań, tylko jak znaleźć odpowiedzi? Nev wraz z przyjaciółką Sanną postanawiają się zbuntować. Zaczęli od wyróżniających je znaków szczególnych. Następnie przechodzą do mocniejszych akcentów. Czy uda się młodym rebeliantom przechytrzyć rząd i czy uzyskają odpowiedzi na kołaczące się pytania?

Szczerze mówiąc to nie bardzo wiem co mam o danej pozycji napisać. Książka jest dobra, czytało się szybko i z ciekawością, ale nic specjalnego po sobie nie zostawiła. To co zwróciło moją uwagę to miejsce stworzone przez Grant. Rząd stworzył kopułę i twierdzi, że poza nią nic nie istnieje, a oni są jedynymi ocalałymi. Katastrofa, która wszystko zniszczyła była spowodowana zbyt dużą wiedzą oraz tym, że człowiek różnił się os człowieka. Aby temu zapobiedz mieszkańcy Kopuły nie są kształceni, nie rozwijają się i są podobni do siebie. Małe terytorium sprawia, że ludzie wiążą się z krewnymi w jakiejś tam linii i stąd te podobieństwo. Życie w tym miejscu nie jest łatwe, każdy Twój krok jest kontrolowany, a przejaw buntu tłumiony. I właśnie to najbardziej mi się podobało. Bo cała reszta już była. Jakaś grupa się buntuje, dochodzi do nieoczekiwanych zdarzeń i odkryć. Jest też miłość, zakazana miłość dodajmy. Ale też nie jest tak, że i się nie podobało. Podobało się ponieważ od początku coś się dzieje, jest akcja, niespodziewane zwroty w zdarzeniach. Tylko, że mimo wszystko to raczej opcja dla kogoś mało wymagającego czy też oczekującego od danej pozycji kilka chwil relaksu. Czegoś co nie będzie zbytnio zmuszało do myślenia, ale zarazem będzie ciekawe co by jednak się nie wynudzić.

Tytułowa Neva to dziewczyna, która wszystko zapoczątkowała. Jest silna psychicznie i nie daje się rządowi. Jest inna niż reszta, zadaje niewygodne pytania, szpera gdzie nie powinna i wprowadzi duży zamęt. Inne zaś postacie są stereotypowe lecz w niektórych przypadkach to przykrywka i niespodziewanie zaskakują czytelnika. Przyznaje, że kilka razy byłam wręcz zdumiona zachowaniem niektórych bohaterów. Nie tego się spodziewałam.

„Neva” jest pozycją na leniwe popołudnie gdy chcesz się zrelaksować przy czymś lekkim i nieskomplikowanym. Jest napisane językiem łatwo przyswajalnym i nieskomplikowanym. Fabuła interesująca, ale ma swoje minusy. To czy przeczytać pozostawiam waszemu osądowi.

*str.300-301