Nie krzycz recenzja

„W dzisiejszym świecie nie liczy się prawda. Liczy się to kto najgłośniej krzyczy”

Kolejna świetna książka Marcela Mossa za mną. Kolejny bardzo aktualny temat i doskonały pomysł na fabułę. W thrillerze Nie krzycz autor wziął na tapetę problem internetowego hejtu, ale tez przemocy fizycznej czy zmuszania na nierządu. Niby wszyscy wiemy o co chodzi w tych tematach, ponieważ pozornie dla wielu z nas są to znane problemy, o których przecież słyszymy. Nie wiem czy zauważyliście, że jednak mimo wszystko chociażby problem hejtu w literaturze jest poruszany bardzo rzadko. A przecież hejt jest teraz wszechobecny. Nie tylko wśród młodych ludzi. Daje się go dostrzec w wielu dziedzinach naszego życia. Popatrzcie o się dzieje w polityce, wśród społeczeństwa które opluwa się nawzajem. Popatrzcie na wzajemne relacje w pracy. W dzisiejszych czasach ofiarą hejtu może stać się każdy z nas.

Nie krzycz Marcela Mossa to zakończenie tzw. Trylogii Hejterskiej. W ostatniej części czytelnicy spotykają bohaterów znanych z poprzednich części cyklu. Ale nieznajomość poprzednich dwóch części (Nie odpisuj i Nie patrz) nie powinna przeszkadzać Wam w lekturze. Szybko można zorientować się o co chodzi.

Anita ma duże problemy finansowe, dlatego kiedy nadarza się okazja aby dorobić jako anonimowa hejterka znanych osób postanawia skorzystać z okazji. Niestety nie jest zbyt ostrożna w swoich poczynaniach w sieci. Na jej prywatną skrzynkę zaczynają przychodzić wiadomości z groźbami,
co jest dopiero początkiem koszmaru, jak zgotuje jej prześladowca.

W tej części czytelnicy poznają również kontynuację losów Michała i Agaty. Moss przybliża nam postać Agaty. W retrospekcjach wraca do jej przeszłości, co w pewien sposób tłumaczy jej zachowanie. Co ciekawe tym razem role w relacjach Agaty i Michała niespodziewanie się odwracają, a Michał staje przed szansą wyrównania rachunków z żoną.

To była bez wątpienia bardzo mocna książka. Momentami bardzo mroczna, brutalna i szokująca. Ale właśnie taka powinna być, aby otworzyć czytelnikowi oczy i sprowokować do dyskusji o problemach, które porusza. Wiele się dzieje na jej kartach i jak zwykle u Marcela Mossa czytelnicy są trzymani w napięciu do ostatnich stron.

Polecam. Na pewno się nie zawiedziecie.