Nie krzycz

„Nie krzycz” to ostania część Trylogii Hejterskiej i jak dla mnie zdecydowanie najlepsza. Akcja zostaje pokazana z perspektywy dobrze znanych z poprzednich części bohaterów: Anity, Ewy, Michała i Agaty, których losy przeplatają się ze sobą. Nie będę zdradzać fabuły, gdyż nie chce psuć nikomu radości z czytania lektury.
Autor niezmiennie porusza trudne tematy, takie jak; przemoc domowa, pedofilia czy uzależnienia. Porusza również temat hejtu, który tak naprawdę w obecnych czasach jest bardzo powszechny. W Internecie pełno jest hejterów, którzy z anonimowych kont piszą obraźliwe i wulgarne komentarze, nakręcające agresje innych.
„Niech się kłócą. Im większą dyskusja, tym lepiej widoczny będzie mój komentarz”
Widzimy jak próbują oni zniszczyć czyjąś reputacji nie mając żadnych za hamowań bo myślą, iż są całkowicie bezpieczni i nikt nie odkryje kim są. Ale wiadomo w sieci nic nie ginie...
Podczas lektury zdecydowanie trzeba się przygotować na cały wachlarz emocji. Porusza ważne tematy i zmusza do myślenia. Autor używa dosadnego, wręcz wulgarnego języka ale nie ma się co oszukiwać jak nas coś zdenerwuje to każdemu z nas zdarza się rzucić „mięsem”. Dynamiczna akcja zdecydowanie nie pozwoli się nudzić. Podsumowując jest to naprawdę dobry thriller psychologiczny fantastycznie odzwierciedlający obecną rzeczywistość.
Jest to naprawdę świetna książka od której ciężko się oderwać, więc jeśli zamierzacie po nią sięgnąć to najlepiej mieć dużo wolnego czasu.

Hej!

W końcu mamy Grudzień! Pora zacząć odliczanie do świąt 🎄
Z jaką książką rozpoczęliście Nowy miesiąc? Ja zaczęłam z "Miss Independent". 😊

Przychodzę do was z opinią książki, którą POLECAM!!!!
@marcelmoss.autor rozwalił system, po raz kolejny 🔥🔥🔥
"Nie krzycz" jest zakończeniem Trylogii Hejterskiej.
Najlepszy thriller psychologiczny, który pochłonęłam w kilka godzin. Z jednej strony chciałam poznać zakończenie, a z drugiej... no wiecie, nie chciałam żeby ta książka się kończyła.

Historia Agaty i Michała jest jeszcze mocniejsza, wulgarna i pełna mocnych scen seksu. Agata cały czas znęca się psychicznie nad mężem. Dzięki pomocy Michał ma w końcu szansę odegrać się na żonie. Tylko czy jest gotowy na tą walkę?
Poznajemy także historię Anity, aby spłacić długi podejmuje się pracy jako anonimowa hejterka. Po jednym zleceniu zaczęła otrzymywać maile z groźbami. Czyżby została namierzona? I czy to jest początek jej koszmaru?

W książkach Marcela nigdy nie wiadomo co się wydarzy. Za każdym razem autor nas zaskuje i funduje nam wachlarz pełen zawirowań.
Po skończeniu "Nie krzycz" nie mogłam zebrać myśli, jedyne co mi przychodziło do głowy to było "Co tu się odwaliło" 😱😱😱
Będzie mi brakować Agaty i Michała, małżeństwa, które prowadziło jakąś chorą grę.

"Nie krzycz" było mega DOBRE, mega MOCNE i mega PORĄBANE.
Jak kończyć serię to z hukiem! 😈
Była to najlepsza część z tej serii!!

Dziękuję @wyd...

Czy są ze mną fani książek pana Marcela? Ja powiem szczerze, że jestem zafascynowana jego twórczością, chociaż wiem, że zdania są podzielone. Pan Marcel porusza w swoich książkach bardzo trudne tematy.

"Nie krzycz" to przede wszystkim książka o hejcie. Jak wiemy, hejt jest zjawiskiem obecnym nie tylko w Internecie, ale i w życiu osobistym. Okazuje się że hejtowana jest co czwarta osoba. Aż 11 procent internautów przyznaje, że zdarza im się hejtować w sieci. Hejtujemy ponieważ jesteśmy anonimowi, a w Internecie robimy to za pomocą słowa pisanego.

Jedna z bohaterek, Anita, przekona się, że jeden mały błąd może spowodować, że anonimowość przestaje mieć rację bytu. Dziewczyna ma problemy finansowe, dlatego decyduje się za pieniądze, uprzykrzać życie innym poprzez złośliwe komentarze w Internecie. Nagle dostaje maila z pogróżkami. Kto uwziął się na dziewczynę? Anita może liczyć na swoją przyjaciółkę Ewę, która zrobiła coś strasznego. Dziewczyny łączy tajemnica.

Kolejny problem poruszony w książce to gwałt, prostytucja oraz przemoc kobiet wobec mężczyzn. Książka pokazuje jak kobiety potrafią udawać i grać kogo kim nie są.

Bardzo ciekawa, intrygująca i mroczna, choć nieco surrealistyczna. Bohaterowie dynamiczni, nieprzewidywalni i charyzmatyczni. Całość wciągająca i ekscytująca.

Na każdą książkę Marcela czekam z niecierpliwością. Jednak nie zawsze. Pierwszy tom serii nie przypadł mi do gustu. Od tego czasu przeczytałam wszystkie książki autora i wiem, że w tamtej chwili miałam jakieś czytelnicze zaćmienie. Aktualnie nie wyobrażam sobie regału bez książek Mossa.
Anita znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Postanawia to zmienić zatrudniając się w firmie, która hejtuje ludzi na zlecenie. Najbardziej opłacane zlecenia dotyczą polityków. By się wybić, upatruje jednego z nich. Niestety, po czasie sytuacja ulega zmianie i to dziewczynę, ktoś wziął sobie na celownik i zaczyna wysyłać jej agresywne wiadomości. Michał nadal nie może się uwolnić spod wpływu swojej żony Agaty, która notorycznie się nad nim znęca. Nadarza się jednak okazja by to zmienić. Czy ma w sobie tyle odwagi by wyrównać rachunki?
Wow! Ależ to była dobra książka. Hmm dobra? Czy to wystarczający epitet? Z pewnością nie, ale jestem w takim emocjonalnym stanie, że nie stać mnie na nic więcej. Cieszę się, że znowu po jakimś czasie, kiedy o hejcie się znowu tak mało mówi ktoś poruszył ten temat. Autor bardzo dobrze pokazał jak łatwo z osoby hejtującej można stać się kimś kogo będą hejtować. Chyba dopiero wtedy dociera do człowieka, jak bardzo słowa mogą ranić.
,,W dzisiejszym świecie nie liczy się prawda. Liczy się, to, kto najgłośniej krzyczy" - to mnie najbardziej przeraża. Ode mnie 10/10. Gorąco polecam 🙂

„Nie krzycz” – najnowsza książka Marcela Mossa absolutnie mnie porwała.

To książka, która pochłania, przeraża i zmusza do myślenia.

W trzeciej części trylogii hejterskiej Autor większą uwagę poświęca Agacie i Michałowi. Poznajemy historię Agaty (przed poznaniem Michała), historię pełną okrucieństwa, strachu, nienawiści, bólu i odrzucenia. Te doświadczenia ją kształtują, budują jej spojrzenie na mężczyzn, na relację, na świat.

Mamy też wątek hejterski w Internecie. Anita za pieniądze i to duże pieniądze, pluje jadem na polityków, celebrytów i zwykłych ludzi, którzy mają odmienne zdanie od „słusznego/zleconego”. W zaciszu domowym, mimo początkowych wątpliwości etycznych, świetnie sobie radzi. Jątrzy, podsyca emocje, obraża. A jednak ta książka podkreśla, że w sieci łatwo o potknięcie i trudno pozostać w pełni anonimowym i absolutnie bezkarnym. Co się stanie gdy przestanie być anonimowa?

To książka bardzo dobrze napisana, mocna, brutalna, bez filtrów. Nie pozostawiająca czytelnika obojętnym na opisywane zjawisko zalewającej świat nienawiści. To książka, o tym, że nikt nie żyje w próżni, nikt nie żyje w izolacji od innych ludzi, a każde ludzkie zachowanie przynosi skutek.

Agresja budzi agresję.

Nienawiść wznieca nienawiść.

Okrucieństwo rozpala okrucieństwo.

W ofierze rodzi się oprawca.

Mrok tej ksi...

Najlepsza część z całej trylogii!

Jesteście przekorni? Też macie ochotę krzyczeć, gdy ktoś mówi „Nie krzycz”? Szczególnie, że „W dzisiejszym świecie nie liczy się prawda. Liczy się to, kto najgłośniej krzyczy”.

A kto krzyczy w powieści Marcela Mossa? Z pewnością Agata, poniżając i dręcząc swego męża psychicznie i fizycznie. Krzyczy i Michał, ale jego krzyk niknie w czterech ścianach domu, odbija się niczym kamień rzucony na mur sceptycyzmu, niezrozumienia i obojętności.

Krzyczy również Anita, zarabiając w sieci jako hejterka. Pluje jadem niszcząc cudze życie za pieniądze. Swoją pracę postrzega zadaniowo, a nawet czerpie przyjemność z wrzucania nienawistnych komentarzy, odreagowując tym własne frustracje.

Każdemu z nich przyjdzie jednak stanąć po drugiej stronie barykady. Zmierzyć się z konsekwencjami swych czynów. Uświadomią sobie, że „Nie ma znaczenia, czy obrażamy kogoś w sieci, czy w cztery oczy. Nienawiść jest wszędzie taka sama. I tak samo boli”.

To brutalna opowieść o przemocy i manipulacji, której celem jest zniszczenie, zaszczucie drugiego człowieka. Opowieść, która szokuje, ale jednak jest boleśnie prawdziwa w realiach współczesnego świata.

To trzecia i ostatnia część "Trylogii Hejterskiej", którą oczywiście zaczęłam czytać od końca. Tak, nadal mi się to zdarza.

Czy nieznajomość poprzednich części czegoś mnie pozbawiła? Nie pozwoliła na ujrzenie pełnego obrazu, dała inny ...

Nie krzycz.

NIE ODPISUJ mnie zszokowało.

NIE PATRZ wyprowadziło z równowagi.

NIE KRZYCZ wywołało masę emocji i przemyśleń.

Nie wiem jak Marcel Moss to robi, ale z książki na książkę szokuje coraz bardziej, coraz mocniej zagęszcza akcję, szokuje i przyprawia o ciarki.

"Nie krzycz" to w moim odczuciu idealne zakończenie serii hejterskiej. Jest to swoisty rollercoaster, nad którym nikt nie może zapanować, póki sam się nie wykolei, albo dopóki samemu się nie wyskoczy.

Jak łatwo zniszczyć czyjś wizerunek głupim komentarzem w necie? Czy anonimowość zawsze jest tajemnicą? Jak wydarzenia z dzieciństwa kształtują dorosłe postrzeganie świata?

To było niewiarygodne, mocne, okrutne, pełne zła, walki z samym sobą i swoimi demonami. Nierealne a jednocześnie tak bardzo możliwe.

Dosadny język, mocne sceny, brak cenzury i obnażanie wewnętrznych demonów bohaterów sprawia, że książki Mossa zawsze będą na czasie. I albo się je polubi albo nie. Stwierdzam, że każdy chociaż raz powinien je przeczytać. Bo życie nie zawsze toczy się według naszego planu.

Samo zakończenie jest, jak na Marcela spokojne. Oczywiście wywołuje masę przemyśleń, ale na tle poprzednich książek jest takie inne. Wszystkie wątki zostają wyjaśnione, niektóre może zbyt prosto, za szybko. Całość oceniam na plus.

Szanuję za serię ...

"Nic nie jest takie jak się wydaje. Szczęśliwi ludzie noszą maski, pod którymi skrywają rozpacz. Bogacze chwalący się na Instagramie idealnym życiem tak naprawdę ledwo wiążą koniec z końcem i próbują tworzyć pozory, by wyleczyć się z kompleksów. Wspaniała żona, która przy innych wydaje się wręcz idealną osobą, za zamkniętymi drzwiami przemienia się w prawdziwą diablicę "
Kolejne spotkanie z Marcelem Mossem i kolejny raz jestem pod wrażeniem, pomimo, że nie czytałam dwóch poprzednich tomów. Jeżeli znacie tego autora to wiecie czego się spodziewać, a jeżeli nie to radzę się przygotować na niezłą jazdę, która zaczyna się od samego początku. Jako, że "Nie krzycz" to trzecia część trylogii hejterskiej, nie ma sensu, żebym pisala o fabule, im mniej będziecie wiedzieć tym lepiej, mogę jedynie zapewnić, że będzie się działo. Marcel Moss pisze prostym, dosadnym językiem, niczego nie upiększa, nie oszczędza ani swoich bohaterów, ani czytelników. W swojej powieści ukazuje zarówno brzydotę świata jak i ludzi, pokazuje ich najgorsze oblicza. To nie jest łatwa i przyjemna książka, to brutalna wiwisekcja społeczeństwa, którego kompas moralny jest mocno wypaczony, to historia o ludziach, którzy czerpią przyjemność i energię z nienawiści, i którzy własny ból próbują ukoić raniąc innych. Mocne brutalne, prawdziwe. Przeczytajcie. Czy można czytać "Nie krzycz" jaką osobną całość? Teoretycznie tak, ale ja osobiście żałuję, że nie zaczęłam od początku.

Czy też uważacie, że w dzisiejszym świecie nie liczy się prawda? Że obecnie liczy się tylko to, kto najgłośniej krzyczy?

Przeczytałam Prolog i bardzo się ucieszyłam 😁. Muszę przyznać, że prawie zgrzytałam zębami kiedy czytałam, jak Agata wcześniej traktowała Michała.

Pojawia się również przyjaciółka Ewy z dawnych lat, która została wtajemniczona w sekret kobiety. Ewa jest cały czas czujna i ogląda się za siebie na każdym kroku, natomiast Anita twierdzi, że wszystko jest okej i nie ma się czym przejmować.

Oczywiście pojawia się wątek pandemii spowodowanej 👑, w wyniku której jedna z kobiet traci pracę i musi poszukiwać nowej, co nie jest łatwe w obecnej sytuacji. Mimo trudów jakoś udaje się coś znaleźć, jednak czy na pewno będzie to dobry wybór?

No i muszę przyznać, że mnie autor zaskoczył. Książka godna polecenia, tak jak poprzednie książki z tej trylogii. Momentem to mi nawet było szkoda... Kogo? To się przekonacie sami jak przeczytacie książkę, bo myślę, że zareagujecie podobnie do mnie.

Marcel Moss potrafi umiejętnie przemycić do swoich książek ważne tematy dotyczące problemów współczesnego świata. Czytelnik dostaje mocną i pełną emocji historię, która nie tylko przynosi rozrywkę, ale również otwiera oczy na otaczającą nas rzeczywistość. Tym razem Autor zwraca uwagę na pełne nienawiści działanie, jakim jest hejt.

Znajdująca się w nieciekawej sytuacji finansowej Anita zaczyna współpracę z tajemniczą firmą. Zdalna, wygodna i przede wszystkim dobrze płatna praca szybko rozwiewa początkowe wątpliwości i kobieta zostaje anonimową hejterką. Pewnego dnia po wykonaniu kolejnego zlecenia, w którym musiała wylać internetowy jad na znanego polityka, jej prywatna skrzynka zapełnia się agresywnymi wiadomościami. Anita popełniła błąd i teraz będzie musiała srogo za niego zapłacić.

Na przykładzie bohaterki, możemy zobaczyć bolesne konsekwencje publikowania obraźliwych treści w internecie. Jej sytuacja przypomina również o tym, że anonimowość w sieci jest złudna, a chowający się za nickiem hejter, nie może w 100% czuć się bezpiecznie.

Marcel Moss wraca również do historii najbardziej pokręconego małżeństwa, z jakim miałam styczność w literaturze. W ostatniej części trylogii poznajemy bliżej bolesną przeszłość Agaty, co w jakimś stopniu pozwala nam zrozumieć jej demoniczną i zachwianą osobowość w życiu dorosłym. Mimo tego, że jej relacja z Michałem przyniosła mi pełen bagaż emocji, to cieszę się, że to koniec ich historii. Moim zdaniem temat z...

Kiedy skończyłam czytać ostatnią część trylogii hejterskiej pt. „Nie krzycz”, byłam cały czas w szoku, nie wierzę w to, co się tam wydarzyło. Zakończenie tej trylogii jest po prostu mistrzowskie. Wbiło mnie w fotel. Nie spodziewałam się takiego rozwoju akcji i takiego podsumowania. Genialnie skonstruowana fabuła, genialnie wykreowani bohaterowie. Każda część była szokująca, ale ta przeszła moje oczekiwania. Emocje wciąż nie chcą opaść. Zostałam rozłożona na łopatki.

Chyba mogę powiedzieć, że ostatnia część jest zdecydowanie tą najmroczniejsza. Zaczęłam czytać ją wczoraj wieczorem, naprawdę nie mogłam się oderwać. Szkoda mi było iść spać z myślą, że zostało mi tylko 100 stron do zakończenia. Jednak zmęczenie wygrało i obiecałam sobie, że jak tylko wstanę, to od razu zabieram się do czytania. Tak też było. Przy ostatnich stronach targały mną różne emocje - zarówno pozytywne jak i negatywne. Nie wiem które bardziej, nie umiem tego opisać. Czytałam to z niedowierzaniem i ciągle w głowie powtarzam „Co? Niewiarygodne”. Nadal siedzę i nie wierzę, że to już koniec. Jednak ten koniec był idealny. Inaczej to nie mogło się skończyć.

Zakończenie po prostu GENIALNE. Fani thrillerów i nie tylko, musicie to przeczytać. Bardzo polecam! Potrzebujecie jedynie silnych nerwów, bo nie brakuje tutaj mocnych scen.

"Nie krzycz" to ostatnia książka trylogii hejterskiej. Część ta okazuje się być kluczem do poprzednich. Poznajemy historię Agaty, a raczej tego co ją spotkało w życiu i co ostatecznie zdecydowało o jej stosunku do mężczyzn. Michał jej mąż z kolei wykorzystał swoją okazję i z ofiary stał się oprawcą. Co ciekawe, ta dwójka chyba nie potrafi bez siebie żyć.
Poznajemy także Anitę, która nie potrafi znaleźć dla siebie pracy. Decyduje się za pieniądze i to nie małe pieniądze hejtowac ludzi w internecie. "Hejtowanie wcale nie jest takie złe, gdy to nie nas hejtują". "Nie ma znaczenia, czy obrażamy kogoś w sieci, czy w cztery oczy. Nienawiść jest wszędzie taka sama. I tak samo boli". Nikt w internecie nie jest anonimowy. Anita bardzo szybko się o tym przekonuje. Teraz to ją zaczyna ktoś prześladować. Tradycyjnie dzieje się. Cała trylogia trzyma w napięciu i moim zdaniem utrzymana jest na równym poziomie.

8/10

Właśnie skończyłam czytać całą trylogię hejterską. Oczywiście pierwsza część najbardziej przypadła mi do gustu ale ta trzecia, na zakończenie rozwaliła system.

Część trzecia to perypetie życiowe bohaterów z wcześniejszych części. Ewa psychiatra, która ma więcej za uszami niż Czytelnikowi się zdaje. Jej przyjaciółka Anita, wydaje się bardzo nie ogarnięta życiowa, bardzo nie poradna. Emocjami oparta wyłącznie na Ewie. Oraz nasze „cudowne” małżeństwo Agatka i Michał, tak popieprzeni, że aż ciężko w to uwierzyć. Ale kochaj się nad wyraz. 😅

Bardzo dobrze czytało się losy i wybory życiowe już znanych z poprzednich części bohaterów. Dało to spójny obraz całej trylogii. Wszystko było ze sobą powiązane.