W cieniu zła recenzja

Nie powinno Cię tu być. One wszystkie są takie same. Muszę Ci coś powiedzieć. Tajemnica sprzed lat powraca.

Dość niezgrabnie. Z lekkim niepokojem. Stawiamy kolejne kroki. Gałązki skrzypią pod stopami. Zza drzew wychyla się zakapturzona postać. Wchodzimy do Cienia. Do mrocznego lasu i nowej książki Alexa Northa. „W cieniu zła” to książka, która wyciąga rękę po czytelnika, by zawładnąć jego umysłem. Czerwone ręce, wszędzie czerwone ręce.

Małe senne miasteczka znamy już z powieści Stephena Kinga, ale tym razem przenosimy się do świata stworzonego przez Alexa Northa. I chociaż czujemy się tutaj trochę niebezpiecznie, warto wrócić. Twórca „Szeptacza” robi wrażenie kolejnym thrillerem psychologicznym. Książka będzie mieć swoją premierę 28 października w wydawnictwie MUZA.

Przeszłość powraca

Niewinne zabawy chłopców przeradzają się w tragiczne i pełne mroku wydarzenia. Zaczyna się dość zwyczajnie. Kto w młodości nie interesował się snami? Sama pamiętam, jak byłam zafascynowana dokładnie tym samym – snem świadomym – inkubacją. Paul również bierze udział w tajemniczych spotkaniach i odczytywaniu „Dzienników snów”. Wkrótce jednak przestaje mu się to wszystko podobać. I jest jeszcze ona. Jenny. Jego przyjaciółka i wkrótce – pierwsza miłość. Niestety, wkrótce pozornie niewinna zabawa doprowadza do zbrodni. Ginie pierwsza osoba. Morderstwo jest bardzo brutalne. Wszędzie widać czerwone ręce. A Charlie Crabtree znika.

Rytualne morderstwa?

Czy zbrodnia z przeszłości może mieć wpływ na teraźniejszość? Ginie kolejny młody chłopiec – James. Jego rodzice są zrozpaczeni. W internecie aktywnie działają osoby, które powracają do zbrodni sprzed lat. Wydaje im się, że Charlie nadal żyje, a wszystko zostało upozorowane. W tym wszystkim poznajemy Amandę – śledczą, która stara się rozwikłać zagadkę. Wkrótce poznaje Paula, a jej podejrzenia zaczynają dryfować w zupełnie inną stronę. Wciąż jej jednak coś nie pasuje.

Deszcz i dreszczyk

Gdy jesień dudni w okna, ciepły koc i thriller Alexa Northa to najlepszy zestaw. Ta powieść podobała mi się nawet chyba bardziej niż „Szeptacz”. Klimat antykwariatu, mroczny las, który straszy, ale jednocześnie niesamowicie kusi – to bardzo dobra perspektywa na mgliste wieczory, gdy w domu zapada już cisza. Zdecydowanie jest to powieść, w którą warto się zanurzyć tej jesieni.