Recenzja książki Nie wiesz wszystkiego

Głównym wątkiem jest samobójstwo dwójki nastolatków, o którym dowiadujemy się już na wstępie. Dalsza historia to stopniowe odkrywanie dlaczego do tego doszło. Jest kilka wątków pobocznych, które początkowo wydają się być tylko tłem. Ostatecznie jednak spinają się w jedną całość.
.
Powieść jest napisana w narracji pierwszoosobowej z perspektywy kilku osób. Dodatkowo jest podzielona na pięć części, odpowiadających każdemu z głównych bohaterów. Sprawiło to, że fabuła jest uporządkowana i czyta się bardzo szybko.
.
Marcel Moss, jak to ma w swoim zwyczaju, nie boi się poruszać mocnych, niekiedy kontrowersyjnych tematów. Tym razem tych problemów jest cała masa. Nie będę zdradzać szczegółów by nie spoilerować więc najłatwiej mi będzie je po prostu wymienić. To co można zarzucić rodzicom: przerost własnych ambicji, które przelewają na dzieci, a z drugiej strony niezrozumienie i brak zainteresowania, o które dzieci tak usilnie zabiegają. Jeszcze gorzej kiedy na to wszystko nałoży się nadużywanie alkoholu i w konsekwencji przemoc domowa. Kolejnym aspektem jest poczucie wyobcowania w grupie rówieśniczej, wyśmiewanie i piętnowanie np. ze względu na orientację seksualną. Rodzą się wtedy kompleksy, frustracja i poczucie niesprawiedliwości. Często dochodzą do tego problemy z odżywianiem. Młodzież poszukuje rozwiązań by zaistnieć, czymś się wyróżnić bądź po prostu dorównać innym. Wszystko to może wyglądać na głupie wybryki dzieciaków, które same nie wiedzą czego chcą, ale każde takie zachowanie musi mieć gdzieś swoją przyczynę i to jej powinno się doszukiwać w pierwszej kolejności.
,Ta powieść jest przeładowana emocjami, w głównej mierze tymi negatywnymi. Wydawałoby się, że młoda osoba nie może mierzyć się z aż tyloma problemami. Przecież żyje jeszcze zbyt krótko. Można się jednak zdziwić jaki chaos panuje w umyśle nastolatka. Wszystkie traumy z wczesnego dzieciństwa ciągną się i rosną w siłę, aż w końcu bańka pęka i dochodzi do tragedii.
Nie oceniajmy tylko na podstawie tego co widzimy. Powierzchowność bywa złudna. Zadajmy sobie trochę trudu, by poznać człowieka głębiej. Każdej ze stron na pewno wyjdzie to na dobre.
.
Zakończenie książki zaskakuje, a kiedy wydaje się, że to już wszystko, Autor serwuje te nielubiane przez wielu słowa: "Ciąg dalszy nastąpi".