Dzieci Sendlerowej. Niezwykła historia Ireny Sendlerowej nazywanej Aniołem z warszawskiego getta. Bohaterki, która ocaliła przed śmiercią i deportacją 2500 dzieci recenzja

Gdy o polskiej historii i jej bohaterach pisze obcokrajowiec można przypuszczać, że:
- nie będzie mu łatwo przygotować dobrego materiału, co może zaważyć na jakości przekazu,
- da świeże spojrzenie na kwestie, które rodzimi autorzy mogliby przeoczyć kierując się patriotyzmem
W przypadku "Dzieci Sendlerowej" tytuł jest tak zbliżony do oryginału (przyp. "Dzieci Ireny Sendlerowej"), iż sztuką jest umiejętnie rozgraniczyć dwie książki, które niejako oscykują wokół jednej bohaterki.
Czy ktoś jeszcze nie wie, kim była zmarła w 2008 roku Irena Sendlerowa? Jeśli tak, to marsz do książek i podręczników, bo nie znać tego nazwiska, jak i dokonań to jak nie znać własnej godnej uwagi i naszej pamięci historii. "Matka" 2,5 tys. dzieci, która wraz z przyjaciółmi za pomocą utworzonej siatki pomocowej pozwoliła ocalić najbardziej bezbronne i niewinne ofiary od śmierci. Kobieta niezłomna, niezniszczalna, nieugięta, która wykazała się sporą odwagą i sprytem wydzierając dziecięce dusze ze szponów nazistów. Czy kogoś, kto z zimną krwią zabija niemowlęta, strzela do dzieci, traktuje innych gorzej niż zwierzęta można nazywać jeszcze człowiekiem?

"Dzieci Sendlerowej" to przegląd dokumentów, pism, książek, jak i relacja ocalałych z holocaustu świadków, jedni żyją po dziś dzień, inni swe świadectwo pozostawili potomnym - po to, by nie zapominać o heroicznej odwadze, dzielności, bohaterstwu, któremu przyświecało ratowanie innych, tych najbardziej bezbronnych - dzieci.
Jak przystało na biografię czytelnik ma okazję poznać życie Ireny, jej sposoby walki i stawiania czoła niesprawiedliwości - autor w głównej mierze koncentruje się na najważniejszych z punktu czytelniczego widzenia wydarzeniach, czyli działalności na terenie warszawskiego getta i lokowaniem uratowanych dzieci poza nim.

Jan Żabiński, Marek Edelman, Janusz Korczak, Ludwik Hirszfeld to tylko nieliczne znane nam nazwiska ludzi, którzy bohatersko poświęcali się niemal każdego dnia wojny, by wraz z Ireną ratować dzieci. Kobieta zawsze powtarzała, że bez zaangażowania innych nie udałoby się ocalić tylu kilkuletnich istnień i to potwierdzają przytaczane przez Mazzeo teksty źródłowe. Bohaterka nie była idealną córką czy żoną, lecz odwagi, pomysłowości i heroizmu nie można jej odmówić - ba! - Sendlerowa to historyczny przykład poświęcenia i człowieczeństwa, o jakie wielu nie pokusi się nigdy tkwiąc bezpiecznie w swoim świecie.