Nielekarz, czyli jak wyleczyłem się z medycyny recenzja

Odczuwaliście kiedyś coś w rodzaju niepewności co do tego, jak obecnie toczy się wasze życie? A może byliście nawet w 100% pewni, że ułożyło się ono w zupełnie nie tę stronę, którą byście chcieli? W każdym aspekcie może nas spotkać taka sytuacja. Adama Kay’a, jednego z moich ulubionych autorów książek o tematyce medyczne, dotknęło to w kwestii swojej profesji.

Część z was (czytelników pozostałych książek autora, w szczególności “Będzie bolało”) z pewnością kojarzy, że były doktor Kay głównie urzędował na położniczym. Jednak w pewnym momencie, gdy coś na dyżurze poszło nie po jego myśli, uznał on, że to definitywny koniec jego kariery medycznej. W książce “Nielekarz. O tym jak wyleczyłem się z medycyny” opisuje on całą drogę do momentu rezygnacji z wykonywania zawodu, jak i trudności i niepewności na nowej drodze - pisaniu książek. Opowiada jak wielki wpływ (w tym przypadku, jak można się domyślać, głównie negatywny) miało na niego samo studiowanie medycyny. Wiele przeszkód, problemów zdrowotnych, w tym psychicznych, do których przyczyniła się sama szkoła, a właściwie ludzie, z którymi miał kontakt na etapie uniwersyteckim, to tylko mała kropelka w morzu pełnym argumentów stojących za tak trudną decyzją, którą zdecydował się podjąć.

Jako, że sama jestem obecnie studentką dwóch kierunków na uniwersytecie medycznym, książka ta dosyć bezpośrednio do mnie trafia, a właściwie trochę otworzyła mi oczy na to jaki wpływ na samoocenę studenta, i tym samym jego decyzje dotyczące rezygnacji ze studiów czy przerwy bądź zmiany ma samo środowisko w jakim się obraca, w tym wykładowcy. Książka jest historią trudną, pełną naprawdę nieprzyjemnych doświadczeń z jakimi mierzył się Adam Kay, jednak ma ona zachowany swego rodzaju humor, który nie pozwala zbytnio smucić się jego doświadczeniami. Czarny humor jednak został z autorem mimo porzucenia medycznej kariery. Powoduje to, że “Nielekarz” nie jest zbiorem żalów i smutną autobiografią lecz ma on charakter pouczający i pozwala wyciągnąć z siebie lekcje. Tak naprawdę dla każdego, kto choćby na moment zwątpił czy to co robi ma sens i jest dla niego samego dobre.