Kroniki Kaitanu. Cień. Tom 1 recenzja

Ile jesteśny zrobić, aby dopiąć swego? Czy potrafilibyśmy posunąć się do porwania? A może staralibyśmy się rozegrać wszystko tak, aby pewna osoba zdecydowała się za nami pójść? 

Kapitan Qole Uvgamut jest niesamowitą poławiaczką cienia, która dopiero co zatrudnia kolejna osobę na swój statek kosmiczny. Z początku nie wie kim jest owy jegomość, ale gdy w końcu się dowiaduję kim jest Nev, to czeka ją niezły kalejdoskop wydarzeń, który obróci jej życie o 180°.

Niesamowcie opisana walka, kosmos i bohaterowie.

Ogólnie czytając książkę miałam wrażenie jakbym oglądała Gwieznde Wojny (które swoją drogą uwielbiam) co nie było złym zabiegiem. Niesamowite ucieczki przed niszczycielami, rozruba i napęd czasoprzestrzenny! Bomba! 

Nie wiem czy wy też tak macie ale ja uwielbiam takie książki jak Naznaczeni Śmiercią czy chociażby Cień. Nie dość że akcja dzieje się w kosmosie to każda książka ma też tam rodzinę królewską i niesamowicie ważny surowiec. Ogólnie te dwie książki do siebie bardzo podobne... Ale jednocześnie też bardzo różne, co jest poniekąd ciekawe. Książka jest niesamwotia i nie mogę się już doczekać kolejnych części. 

Jedyne co mi przeszkadzało w tej książce to szybko rozwijający się wątek miłosny głównych bohaterów. To się działo za szybko jak na mój gust. 
Książce daję 8/10