Odwiedź nas w Ameryce recenzja













„ – Ile to już lat, odkąd przestałeś uczyć? Dziewięć? Dziesięć? – rzucił. Wujek Orson przełknął krakersa. Zack nachylił się jeszcze bliżej, starając się, by emocje nie wzięły nad nim góry, wykonywał niezrozumiałe gesty. – Nie możesz w dalszym ciągu tak sobie zużywać zasobów i produkować odpadów, nie dając społeczeństwu nic w zamian. Jest nas na tej planecie jedenaście miliardów. Polityka planowana rodziny pomaga zapobiegać suszom, chroni przed głodem i wojnami o energię. Zwlekając, krzywdzisz wszystkich, krzywdzisz moje pokolenie, krzywdzisz pokolenie moich dzieci i pokolenie ich dzieci, żyjesz jak prymityw.”





„Tak więc w dnu Trzynastym Stycznia roku MMXVIII wprowadziliśmy zamiar w czyn. Po podliczeniu głosów wysłaliśmy zawiadomienie o secesji zarówno do lokalnych, jak i światowych mediów, a także do szeryfa hrabstwa Real, gubernatora Teksasu oraz prezydenta Stanów Zjednoczonych. Gdy nad naszymi ulicami zapadał zmierzch, wyszliśmy gęsiego z ratusza, zgromadziliśmy się wokół masztów na podwórkach i ściągnęliśmy flagi USA z których każdą zwano pieszczotliwie „Starą Chwałą”. Upchnęliśmy je w koszach na śmieci, a potem usiedliśmy w swoich domach z wyłączonymi radiami, telewizorami i komputerami, otrzeźwieni tym, cośmy zrobili. Początkowa ekscytacja zblakła. Teraz, wykończeni, czuliśmy jedynie strach. Trzymając się za ręce z małżonkami, dziećmi, rodzicami i sąsiadami, czekaliśmy na represje, na przybycie humvee i helikopterów, na czołgi i bombowce, na to, by nasze powstanie zostało stłumione w straszliwym pokazie siły. Nic się jednak nie stało. Nikt nie przybył. Nikogo to nie obchodziło. O świcie ci z nas, którzy całą noc nie mogli zasnąć, rozejrzeli się wokół i odkryli, że nasza osada wciąż stoi. Byliśmy wolni.
Wcześniej nasze miasto nazywało się Plainfield. Choć nazwa ta całkiem nam się podobała, dopóki dotyczyła miasteczka, obawialiśmy się, że nie jest wystarczająco doniosła, by określać nowe państwo. I choć nie żałowaliśmy secesji, nie wstydziliśmy się też naszych korzeni. Prawdę mówiąc, o dawnej ojczyźnie myśleliśmy z dużą dozą nostalgii. Postanowiliśmy więc, że nazwiemy nasze państwo na cześć starego kraju: Ameryka”.