Sen o Aniele recenzja

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak wasza miłość do drugiego człowieka może być poddana próbie? Przeważnie są to błahostki – trzecia osoba zwana kochankiem, może być to brak pieniędzy albo utrata zdrowia. Mój małżonek przetrwał ze mną brak zdrowia i pełną opiekę nade mną jeszcze za „panieńskich czasów”, więc nie ukrywam, że to ważniejsze niż nie jeden prezent.

Angel i Brada mieliśmy okazję poznać już przy wcześniejszym tomie „Dotyk Anioła”, kiedy to mamy wprowadzenie i zapoznanie się z bohaterami. Pamiętam jak trochę narzekałam, że Angel jest niezdecydowana i drażniła mnie tym swoim „chcę ale nie boję się”. Brad zrobił na mnie wrażenie, więc od pierwszych stron był moim faworytem.

Tutaj autorka zupełnie mnie zaskakuje! Widać, że warsztat jest lepszy. Fabuła wciąga, a pomysł na historie naprawdę daje kopa. Sfingowana śmierć Angel kończy się jej porwaniem. To co kobieta musiała przeżyć jest ciężkie do opowiedzenia – przemoc, strach, walka o przetrwanie i niewiadoma okazały się być codziennością. No i nie ma co kryć, że właśnie za to co ją spotkało obarcza wybranka swojego serca. Jednakże Brad nie poddaje się łatwo i chce odzyskać ukochaną. I tutaj rozpoczyna się książkowa magia, a pani Kasia robi nam taką jazdę bez trzymanki, że ciężko to określić. Muszę przyznać, że mimo tego, iż Angel drażniła mnie sobą w pierwszym tomie, tak tym razem tak bardzo chciałam jej pomóc. Tak ogromnie chciałam podać jej dłoń i szepnąć: „trzymaj się, on nam pomoże”. Brad od początku był moim kumplem, więc jeszcze mocniej dopingowałam go, by odnalazł swoją miłość i postarał się jak prawdziwy mężczyzna, by ta mogła wrócić do normalności. Pytanie czy jednak taka możliwość istnieje?

Emocjonalna bomba jaką serwuje nam pani Kasia, po tym jak jej warsztat poprawił się o 100 % pozwoli nam przeżywać wszystko to co nasi bohaterowie. Niemalże odczujemy na własnej skórze walkę nie tylko o przetrwanie, ale i walkę o uczucie, które przecież jest prawdziwe. Czy Angel da szanse swojemu związkowi, a przede wszystkim sobie, by dalej żyć? Tego zdecydowanie musicie dowiedzieć się sami, ale wierzcie mi na słowo, nie będziecie żałować.