Nigdy nie zapomnę recenzja

„Los prowadzi nas niezbadanymi ścieżkami, ale wszystkie one w końcu prowadzą do celu, jakim jest przeznaczenie.”

Na pierwszy plan wysuwają się nowi bohaterowie. Johann ma siedemnaście lat, jest synem młynarza. Razem z ojcem i braćmi pracują we młynie. Ich życie płynie spokojnie, przepełnione jest pracą, zmaganiem z tym, co niesie codzienność. Johann ma swoją pasję, której oddaje każdą wolną chwilę. Są to rośliny, od zawsze, gdy tylko mu się uda ucieka na pola i łąki. Niespodziewanie zostaje wezwany do dworu hrabiny Korteckiej, która chce, aby ten zajął się jej ogrodem. Dla młodego Johanna jest to spełnienie marzeń. Chłopak nie przypuszcza, że hrabina ma w stosunku do niego zupełnie inne plany…

Życie Johann nabiera zupełnie innego kształtu niż początkowo to sobie wyobrażał. Hrabina coraz mocniej go osacza. Czy Johannowi uda się od niej uwolnić? Wielowątkowa akcja się przenosi nas w lata 1786-1859, razem z bohaterem kroczymy przez dobrze nam znane rejony i zupełnie nowe tereny. Europa i dalej przemierzamy ocean w poszukiwaniu szczęścia w Ameryce. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, wzbudza ciekawość i emocje. Johann wpada w pułapkę hrabiny, ich relacje przybierają zupełnie innego wymiaru. Parobek i wielka dama. Błędne decyzje niosą ogromne konsekwencje. Towarzyszy nam cierpienie, niemoc, miłość, zazdrość, uprzedzenia, manipulacja, lekceważenie, odraza. Szukanie swojego miejsca w życiu, uparte, choć niepozbawione wątpliwości dążenie do przodu. Wartości wyniesione z domu dają siłę i moralne wsparcie. Silne więzi rodzinne, szacunek, wzajemne wsparcie, troska o siebie nawzajem. Londyn, Nowy Jork, Kościuszko, Legiony. Ogromna różnica, wręcz przepaść między klasami społecznymi.

Wciągająca, mądrą, nostalgiczna, niosąca emocje opowieść. Skomplikowane ludzkie ścieżki, tułacze życie, odwieczne namiętności, jakie targają człowiekiem. Czy można uciec od przeznaczenia? A w tle ciekawie, barwnie ukazana historia, niepokojące czasy, w jakich przyszło żyć naszym bohaterom. Aż żal, że to już ostatnia część. Polecam całą serię, warto :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/nigdy-nie-zapomne/