Bezimienna recenzja

Lisa Regan z przytupem wkroczyła na polski rynek czytelniczy. Seria o Josie Quinn liczy 15 części, więc jest na co czekać. Pierwsza część "Znikające dziewczyny" była kapitalna. Na szczęście na kolejną "Bezimienna" nie trzeba było zbyt długo czekać.

"Czasami lepiej prosić o wybaczenie niż o pozwolenie".

Josie Quinn powraca jako pani komendant. Minęły dwa lata od wydarzeń, które zmieniły jej życie. Obecnie mieszka z Lukiem i planują ślub. W ich związku pojawiają się niedomówienia i zamiast cieszyć się z wielkiego dnia, zaczynają się od siebie oddalać. Brakuje im czasu na rozmowę i żyją obok siebie. Luke stracił przyjaciela i nie może się pozbierać, a Josie walczy z demonami z przeszłości. Pani komendant zostaje wezwana do pobicia. Na miejscu zastaje makabryczny widok. Pobita kobieta walczy o życie, a jej noworodek zniknął. Josie nie cofnie się przed niczym. Zamierza odnaleźć noworodka.

"... nawet gdyby miała po drodze dokopać się do różnych brudów i zakłócić czyjś święty spokój."

Oprócz noworodka znika ktoś jeszcze. Sprawa zaczyna mieć charakter osobisty i Josie nie bardzo sobie radzi z emocjami. Pojawienie się dziewczyny z amnezją nie wnosi niczego nowego do sprawy do czasu. W całym hrabstwie w dziwnych wypadkach giną ludzie, których na pierwszy rzut oka nic ze sobą nie łączy. Czy zaginiona dziewczynka i te morderstwa mogą mieć wspólny mianownik?

"Nie należy wkurzać tego, kto ma coś, na czym najbardziej nam zależy".

Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze list z kliniki leczenia niepłodności. Kto jest jego adresatem? Josie Quinn czeka nie lada zagwozdka. Czas ucieka, a morderca może znowu zaatakować kolejną ofiarę. Czy Josie sobie poradzi? Co odkryje? Czy jej związek przetrwa?

Ta seria ma potencjał. Autorka wysoko postawiła poprzeczkę. Jeżeli w kolejnych częściach utrzyma taki poziom, to będzie to jedna z lepszych serii, jakie czytałam. Niezwykle intrygująca akcja, umiejętnie wykreowane postaci i wszystko kręci się wokół władzy, znajomości i pieniędzy. Czuje pewien niedosyt, książkę czyta się zdecydowanie za szybko. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko cierpliwie czekać na ciąg dalszy. Oby nie za długo.

Polecam!

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Publicat.