Nocny powrót recenzja

Jules Tannberg patrzył w telewizor na wielkie czerwone litery wysmarowane na ścianie sypialni kolejnej ofiary.

Był to podpis Kalendarzowego Mordercy, o którym cały czas mówiono w telewizji. Tak spędzał dnie i noce, czekając w centrali alarmowej na kolejny telefon. Usłyszał dźwięk przychodzącego połączenia i gorączkowo usiłował znaleźć pilota, aby wyłączyć telewizor. W słuchawkach panowała cisza, jednak wiedział, że ktoś jest po drugiej stronie. Słyszał jęk rozmówcy, niestety nie umiał w tej chwili rozpoznać, czy ma do czynienia z kobietą, czy mężczyzną.

Z Nocnego Powrotu korzystały głównie kobiety, które wracając w nocy przerażone, potrzebowały kogoś, kto w razie potrzeby wezwie pomoc.

Nagle usłyszał przerażający krzyk. Teraz już był pewny, że na do czynienia z kobietą, która sądząc po odgłosach była w poważnych tarapatach.

Rozmówczyni w końcu przemówiła, przedstawiając się jako Klara. Próbowała tłumaczyć, iż nie chciała do niego zadzwonić i musiało się wydarzyć przez przypadek, jednak Jules czuł, że jest przerażona. Próbował zatrzymać ją na linii, ta jednak już się rozłączyła. Na zakończenie powiedziała tylko:

Jeśli on się dowie, że sama zadzwoniłam, przyjdzie do pana i zabije.

Dla Tannberga zabrzmiało to, jak makabryczne proroctwo, które niczym dejà vu wirowało w jego głowie.

Fitzek ma swój styl i sposób tworzenia fabuły. Jednak stałe podąża tym samym schematem i gdy czytając pierwsze jego książki, byłam pełna zachwytu, niestety później, żadna kolejna nie była już zaskoczeniem. Musiałam zrobić trochę przerwy od jego twórczości. Teraz sięgnęłam po „Nocny powrót”.

Jedno muszę przyznać autorowi, że umiejętnie wszystko gmatwa, aby zaszokować czytelnika w końcówce, jednak dalej jest to ten sam schemat i można próbować się domyślać, kto jest tym czarnym charakterem.

Dobrze się czyta, gdyż Fitzek potrafi operować słowem i wciągnąć czytelnika do swej makabrycznej gry, jednak już tak bardzo nie zaskakuje.

Jestem na tak, gdyż i mnie wciągnęła ta zawiła historia, jednak końcówka trochę zawiodła. Gdybym musiała wystawić ocenę w skali do dziesięciu, dla mnie byłaby to mocna piątka. Także oceńcie sami, czy kolejny Fitzek to jest to, na co czekaliście.

#amber

#renibook