Obcy chłopiec recenzja

" Myśli o przeszłości wdzierają się we mnie jak wąż, gotów uwolnić jad i zatruć to nieskazitelne życie, o które tak mocno walczyłam." ( str.60)

Jest to smutna historia o skomplikowanych relacjach rodzinnych, o ranieniu bliskich, popełnionych błędach i ich konsekwencjach i o życiu opartym na kłamstwie. Bohaterkami są dwie kobiety Cecilia i Annika.
Cecilia miała szczęśliwe dzieciństwo, do momentu kiedy od rodziny odszedł ojciec. Relacje z matką nie były najlepsze. Dlatego zależało jej w przyszłości na stworzeniu stabilnego domu i wypracowaniu odpowiedniego statusu społecznego, którego brakowało jej w dzieciństwie. Z mężem znali się od dzieciństwa. On był dobrym mężem i ojcem. Starała się trzymać standardów obowiązujących w małym norweskim miasteczku. Chciała być idealna i mieć idealną rodzinę, tak by wszyscy jej zazdrościli.

Z niewiadomych przyczyn zmuszona została do zaopiekowania się małym chłopcem. Chłopiec był zalękniony i małomówny. Chłopiec wywołał jej niechlubne wspomnienia z przeszłości i wywrócił jej życie do góry nogami. Porządek dnia został zburzony. Zaczęła być wyczerpana i zestresowana. Unikała aktywnych do tej pory spotkań towarzyskich. Chłopiec mimo iż był odludkiem, to jego obecność wpłynęła pozytywnie na członków rodziny. Okazuje się , że w idealnym na zewnątrz małżeństwie są grube pęknięcia. Chodzili na terapię małżeńską.

Cecilie żyła w kłamstwie, które opanowała do tego stopnia, że sama nie wiedziała co jest prawdą, a co nie jest. Obsesyjnie bała się odrzucenia, dlatego starała się być idealną żoną i matką. Faszerowała się lekami uspokajającymi, które zapijała alkoholem. Kiedy sytuacja wymyka się spod kontroli robi wszystko by ratować małżeństwo i rodzinę. Okazuje się, że jej życie w okresie narzeczeństwa i początków małżeństwa nie było takie jak być powinno.

O drugiej bohaterce dowiadujemy się z pamiętników i listów, które pisała. Jej dzieciństwo było szczęśliwe do pewnego momentu. Później wkroczyła na złą drogę. Marzyła by zostać lekarzem weterynarii, jednak jej marzenia zniszczyły narkotyki i alkohol. Nie chciała pomocy i wyjścia z uzależnienia. Aż trafiła na osobę, która pomogła jej wyjść z nałogu, zaopiekowała się nią i dała szansę na nowe życie. Jednak kto raz utknął w szponach nałogu zostaje jego więźniem na całe życie. Zakochała się w niewłaściwej osobie i od tej pory jej życie stało się piekłem. Niszczyła siebie i swoje życie. Miała skrupuły, że czyny, które popełnili z partnerem były złe i wyrządzały krzywdę innym.

Tak jak Anniki było mi żal, bo nigdy nic nie miała i była osobą słabą psychicznie, uzależnioną od swojego chłopaka i narkotyków, tak Cecilii nie można było współczuć. Jej zachowanie i postępowanie było naganne. Popełniała czyny z pełną świadomością, raniąc i okłamując bliskich.

W najgorszej sytuacji był mały chłopiec, którego w miarę stabilne i spokojne dzieciństwo zostało w brutalny sposób przerwane. Ukrywany przed światem, bity zamknął się w sobie i żył w swoim świecie.