Umwelt recenzja

Rozpoczynam ten rok z recenzją książki, która jest wyjątkowa. Jedyna w swoim rodzaju. Niepowtarzalna.

Urojenia...omamy...sny pomieszane z rzeczywistością...zacierająca się granicą między tym co realne, a tym co wyobrażone....Tak blisko wydarzeń, a jednak tak daleko... Gdzie w tym szaleństwie jest prawda? Czy aby na pewno da się ją dostrzec?

Dwa spojrzenia na zaistniałe wydarzenia. Jedno realne, rzeczywiste, pełne poszlak, dowodów i śladów zbrodni, które pojawiają się jak grzyby po deszczu. Co więcej, każda z nich otulona jest skrzydłami innego motyla, którego cechy przypisał sobie nieuchwytny morderca.

Drugie zamglone, niepojęte, doprowadzające do granic obłędu. Chory umysł podsuwa dramatyczne wizje, pełne nierzeczywistych, traumatycznych scen. Sny, przeczucia, prawda? Zacierają się wszelkie granice.

Tak jak dwa światy, przenikają się tu piękny, literacki język, pełen porównań i metafor, z językiem potocznym, których kontrast jest dodatkowym atutem powieści.

Autor zachwyca genialną psychologią postaci, a także próbą przekazania czytelnikowi motywów i działań prowadzących do popełnionych zbrodni. Sam morderczy akt wydaje się być tu najmniej ważny. Ważni są ludzie. Zarówno ci, którzy dopuścili się niecnych czynów, jak i ci którzy próbują je rozwikłać.

Ciekawym aspektem poruszanym przez autora jest nauka o motylach, która może fascynować i pozwala na odkrywanie nowych horyzontów. Sam tytuł jest niezwykle inspirujący. Kiedy pozna się jego znaczenie, książka nabiera innego, głębszego sensu. Fascynujące.

Choć jest to ostatnia książka, którą przeczytałam w poprzednim roku, to dopiero teraz byłam w stanie ochłonąc i napisać o niej kilka słów. Dlaczego? Otóż czytając "Umwelt" miałam wrażenie, że to mi pomieszało się w głowie i sama wpadłam w psychozę. Jeśli nie boisz się wkroczyć w świat z pogranicza obłędu to koniecznie przeczytaj tę książkę.

"Na ścianie rozkwitały kwiaty pleśni podkreślone światłem zawieszonej na kablu żarówki. Wyobraźnia prowadziła go za rękę przez zakamarki obłędu”.