Recenzja książki Obserwator

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.
Witajcie! Dziś zrecenzuje dla Was książkę Mariusza Wieteski pod tytułem „Obserwator”. Zacznę może od samego opisu na okładce. Autor pisze o policjancie, który prowadząc zagadkową sprawę morderstwa, trafia na cierpiącego na nieuleczalną chorobę chłopca, z którym złączy go wyjątkowa więź i który pomoże mu rozwiązać kilka zagadek związanych ze śledztwem. Prawdę mówiąc, nie zgadzam się z tym. Może i ten policjant trafił na chłopca, ale nie czułam między nimi więzi. Powiedziałabym raczej, że to zwykła znajomość. Nic szczególnego. Mam wrażenie, że opis jest pomylony, i tak naprawdę powinien być do innej książki. Bardzo się zawiodłam, ponieważ spodziewałam się ciekawego, pełnego tajemnic kryminału. Zamiast tego, odniosłam wrażenie, że autor, nie do końca wiedział, o czym chce pisać. Jeszcze nigdy nie trafiłam na równie dziwną książkę. Morderstwo. Kogo zamordowano? W jaki sposób dokonano zbrodni? Gdzie jest miejsce, w którym zostało znalezione ciało? Ofiara to człowiek, koń, czy cielak? Kim są świadkowie? Co właściwie się stało? To tylko kilka pytań, które zadawałam sobie w głowie, kiedy czytałam tę jakże dziwną książkę. Czytam wiele kryminałów, można nawet powiedzieć, że praktycznie cały czas siedzę w tym gatunku. Trafiały mi się lepsze i gorsze pozycje. Jednak w każdej przeczytanej książce, autor opisywał ofiarę, zabójstwo, przesłuchiwanie świadków, a także dążenie do rozwiązania śledztwa. Za każdym razem wiedziałam, co się dzieje. Czasem były zamieszane akcje, ale finalnie, dało się w tym odnaleźć. Tutaj, niczego nie wiedziałam. Czytałam i czułam się, jakbym przechodziła przez różne, niepasujące do siebie zdania. Najpierw mamy poznać głównego bohatera, jednak sposób, w jaki mamy to zrobić, jest równie dziwny, jak i cała książka. Autor nie opisuje go normalnie, nie jest też to opowieść samej postaci, tylko coś w stylu opisu z drugiej ręki. Bardzo mi się to nie podobało. Później pojawia się wątek z chłopcem, ale nie zawiera prawie żadnej rozmowy z policjantem. Poznajemy kobietę, która nie do końca rozumiem, po co się tam pojawiła. A potem, książka wypada już całkiem tragicznie. Pojawiają się nowe, coraz dziwniejsze postacie. Nie wiadomo, czy czytamy o teraźniejszości, czy o wojnie, czy o jeszcze innych zamierzchłych czasach. Nie wiem, o co tam chodziło. Książka totalnie bez ładu i składu. Mam nadzieję, że nikt nigdy nie zapyta mnie, co autor miał na myśli, bo nie mam pojęcia. „Obserwator” jest tak słabą pozycją, że sama nie mogę uwierzyć, że doszłam do samego końca. Nie polecam.