Recenzja książki The Introverts

"The introverts" przykuło moja uwagę z dwóch powodów. Po pierwsze niesztampowa okładka, która poprostu przyciąga uwagę oraz samo to, że miał się pojawić wątek z introwercyzmem. Brzmi to dość płytko, ale ciągnie nas do tego co znamy i z czym możemy się utożsamić.
Spodziewałam się raczej dennego i wręcz schematycznwgo romansu, z lekką nutką samego "tytułu". Ale autorka zaskoczyła mnie samym przedstawieniem głównej bohaterki. Hope nie jest typową szarą myszką, która wręcz krzyczy "nie lubię ludzi" a jednocześnie nie może się odgonić od adoratorów i pseudo przyjaciół. Dziewczyna nie pozuje, nie udaje. Poprostu jest sobą. Czasem normalne zachowania są wręcz przerażające , a innym razem lawina myśli wszytko niszczy i nie idzie ich przegonić. To właśnie ta jej prawdziwość , pozwoliła mi się z nią utożsamiać. Wręcz czytając czułam ciężar sytuacji, oraz ochotę na ucieczkę. Ale też zrozumiałam jak ważny jest przyjaciel, jak dzięki niemu jest prościej w życiu. Oraz jak wiele znaczy jego wsparcie i zrozumienie.
Drobnym minusem, jest bardzo duża przestrzeń czasowa, zdarza się, że przez wiele tygodni nie wiemy co się działo. Ale to właśnie dzięki temu, nie wrzucimy tej historii do wora, razem z jakims romansem, który trwał zaledwie kilka dni. W tym przypadku bohaterowie mimo wielu smutkow czy też problemów, docierają siebie, poznawają oraz rozumieją . Tworzą wyjątkową dla nich samych relację, dzięki której łatwiej jest im przejść przez coś ,co w pojedynke, było by dla nich nie możliwe.
Powieść przedstawia introwercyzm nie jako problem, ale jako coś normalnego. Bo w dzisiejszych czasach, albo jest to uważne za wymysł jak np. dyslekcja, albo odrazu introwertyk jest traktowany jakby był chory. Samo to, że Hope pod koniec książki magicznie nie zdrowieje I nie zostaję duszą towarzystwa. Pokazuje, że sama idea zastosowania introwercyzmu, nie miała być tylko fajna podkładka pod młodzieżową miłość. A realnym pokazaniem zmagań introwertyków oraz to, że jest to poprostu część nas.
Historia idealna na wieczór i dosłownie na raz . Choć nie rozumiem po co wogule była postać Rowana, to nie wpływa na sens i przekaz książki, poprostu jest troszkę na siłę. Książka jest godna polecenia i
mam szczerą nadzieję, że kiedyś znajdę swojego Aidena.
Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.