Performens recenzja

Pióro autorki jest mi znane z choćby serii Jagodno. Tym razem natrafiłam na jej debiutancką powieść i no jestem zaskoczona. Do tej pory książki Wilczyńskiej dotyczyły sytuacji i spraw takich toczących się po sąsiedzku, które znamy nieomalże z własnego podwórka.
Tym razem poznajemy Nadię, kobietę, która osiągnęła w życiu sukces zawodowy. Znajduje się jednak w takim momencie swojego życia, że chce uciec od zgiełku wielkiego miasta, problemów z tym związanych do takiego miejsca, które przyniesie ukojenie. Wydaje się, że zakup starego domu wraz z przylegającymi łąkami w Zabyciu będzie znakomitym miejscem na ukojenie ciała i duszy. Dom na Rozstajach wymaga odświeżenia, bo po śmierci poprzedniego właściciela nikt tam nie mieszkał. Poszukiwanie osoby, która by się tego podjęła, prowadzi Nadię do miejscowego sklepu, gdzie rządzi Anna Bochenek. A sklep to swoista tablica ogłoszeń i miejsce wymiany wszelkich plotek. Jak można się domyśleć, postać nowej mieszkanki Rozstajów wzbudziła mocne zainteresowanie i wiele kontrowersji zwłaszcza w późniejszym etapie, gdy Nadia w specyficzny sposób zagospodarowała pobliską łąkę.
W powieści na pewno znajdziemy całą plejadę wyrazistych i bardzo charakterystycznych postaci, począwszy od Antosia, niepełnosprawnego chłopca mającego talent plastyczny, przez Sławka początkującego pisarza, po charakterną właścicielkę sklepu. Między bohaterami mocno daje się zauważyć, skąd pochodzą. Widać ogromny podział w mentalności miejscowych i miastowych. Tu na wsi każda odmienność traktowana jest jako coś wrogiego i niebezpiecznego. Mieszkańcom Zabycia trudno zrozumieć artystyczną instalację, jaką stworzyła obca kobieta, dlatego szukają sposobu, aby się jej pozbyć ze wsi. Tu każdy odmieniec traktowany jest jak wyrzutek społeczny. Podobnie jest z Antosiem, którego niepełnosprawność stanowi problem nawet dla matki.
Na pewno ciekawym pomysłem jest symboliczny cmentarz. To miejsce, gdzie nie ma zmarłych w sensie dosłownym. To miejsce pochówku niespełnionych marzeń, pełne rozczarowań i osobistych porażek. Ileż takich sytuacji w naszym życiu, z którymi trudno sobie poradzić. Może to sposób na przepracowanie traumatycznych przeżyć?
Trochę denerwującą postacią była dla mnie sama główna bohaterka. Z jednej strony wykształcona, o duszy artystki, a z drugiej strony aż kipiąca od naiwności. Niby charakterna, a jednocześnie momentami mdła i nijaka. Ogólnie koncepcja powieści ciekawa i zupełnie inna od pozostałej twórczości autorki.