Ogród letni recenzja

,,Ogrod letni,, to trzecia i ostatnia część sagi o losach Tatiany Metanovej i Aleksandra Biełowa (Barringtona) - Kapitana Armii Amerykańskiej. Z racji tego, że jest to seria, którą po prostu uwielbiam, nie mogłabym ocenić jej niżej. Cała opowieść poruszyła mnie bardzo, do tego kawałek opisanej historii II wojny światowej jeszcze ją wzbogaciła. Sądzę, że jeśli ktoś lubi tego typu książki z wplątanym losem dwojga ludzi, którzy nie mogą żyć bez siebie, nie może tej trylogii nie przeczytać.

Tatiana i Aleksander po zakończonej wojnie i przyjeździe do Ameryki usiłują rozpocząć nowe, lepsze życie. Poturbowani psychicznie nie spodziewają się, że będzie to dla nich kolejna lekcja. Same chęci nie wystarczają do tego, aby żyć z dnia na dzień i cieszyć się każdą chwilą. Muszą nauczyć się jak to jest jeść normalny obiad, nie reagować na zaczepki np. o wojsku czy służbie. Uczą się też wspólnie wychowywać małego Anthonyego. Los kieruje ich w stronę Arizony, gdzie postanawiają pozostać, po przemierzeniu tysięcy mil jakie przejechali, nie mogąc zabawić na dłużej. Blaski i cienie życia przeplatają się z dnia na dzień. Tatiana rozpoczyna pracę w szpitalu, a Aleksander szczęśliwym zrządzeniem losu staje się właścicielem firmy budowlanej. Bójka w obronie żony pomaga mu wynieść się na wyżyny i interes kwitnie. Zatrudnia kolejnych pracowników, a przykra sytuacja popycha go do wybudowania własnego wymarzonego domu. Wszystko projektuje sam z myślą, o tym aby nie zabrakło żadnego szczegółu, o którym marzy jego żona. Kończy architekturę i staje się na szeroką skalę rozchwytywanym przedsiębiorcą. Spełnianie się w pracy nie będzie jednak miało pozytywnego odzwierciedlenia na ich prywatne życie. Mimo tego, że stać ich na wszystko brakuje sklejenia życia w prawdziwe szczęście. Czasami pojawia się obojętność, innym razem walka z samym sobą po obu stronach, chęć zdrady i kłótnie. Oboje jednak wracają na właściwe tory, ale jest to droga po najwyższych górach...

Nie chciałabym zbyt wiele zdradzać i opisywać wątków, które z pewnością zdziwią, zachwycą niejednego czytelnika. Jedno jest pewne, dla mnie ta saga nabrała ogromnego znaczenia, przez fakt pokory dla wojny i grozy jaką za sobą niesie. A sposób w jaki została w całości opisana zdecydowanie zasługuje na moje ogromne uznanie. Polecam!