Okrutna siostra recenzja

"To, że spędziłam piętnaście lat w szpitalu dla umysłowo chorych, odsiadując wyrok, który sama na siebie wydałam za zbrodnię, której prawie na pewno nie popełniłam, jest tak nie do przyjęcia, że łagodnie rzecz biorąc, czuję się potężnie oszukana i zdradzona."

Karen Dionne powraca z kolejnym thrillerem "Okrutna siostra", który ponownie wciągnie w problemy rodzinne bohaterów. Rachel spędza w szpitalu psychiatrycznym piętnaście lat pewna, że zabiła swoich rodziców. Dzięki dziennikarzowi, który przeprowadza z nią wywiad, dowiaduje się, że według lekarza sądowego, to nie ona popełniła zbrodnię. Postanawia wrócić do domu, w którym mieszka jej siostra i ciotka, by móc poznać prawdę.

W "Okrutnej siostrze" jest podobny schemat jak w "Córce króla moczarów". Osoba, która wyrządza krzywdę jest spokrewniona z bohaterką. Rodzinny dom znajduje się na posiadłości oddalonej od innej społeczności. Bohaterowie związani są mocno z naturą, tutaj ze zwierzętami. Akcja, która nie ma szaleńczego tempa.

Podoba mi się, że autorka buduje akcję w kręgu najbliższej rodziny. Nie ma zamieszania, postronnych bohaterów, którzy nie wnoszą nic do fabuły. Jest ścisłe grono, którego dotyczy historia i tego się Karen Dionne trzyma. Wstrząsające jest to, że najbliższa ci osoba, może wyrządzić najgorszą krzywdę, w tym wypadku rodzona siostra.

Najbardziej zaciekawił mnie wątek siostry, u której będąc dzieckiem, stwierdzono osobowość psychopatyczną. Jak się ona objawiała, jak próbowali sobie poradzić z tym rodzice Rachel, jak trudno było podejmować decyzje względem starszej córki - według mnie to był najmocniejszy wątek całej powieści.

Akcja toczy sie dwutorowo i jest napisana z perspektywy dwóch postaci - Rachel w czasie teraźniejszym, kiedy to wychodzi ze szpitala psychiatrycznego, oraz Jenny, matki Rachel, dzięki której bliżej poznajemy zachowanie Diany i zmagania, z jakimi kobieta wraz z mężem musieli się zmierzyć.

Nie jest to thriller mrożący krew w żyłach, gdzie akcja brnie jak pendolino. Po poprzedniej książce autorki można było się tego spodziewać i tak właśnie było. Karen Dionne skupia się na portrecie psychologicznym "psychopaty" i tym, jak jego obecność i zachowanie wpływa na resztę rodziny. Jeśli szukacie thrillera z gatunku tych lekkich, to zachęcam do przeczytania