Czy te oczy mogą kłamać? recenzja

Do tej serii przymierzałam się już kilkukrotnie. Dzięki uprzejmości autorki oraz Wydawnictwa Dlaczemu, w końcu miałam okazję ją przeczytać i zaspokoić ciekawość co kryje się za tym tytułem.

Lea to rozpieszczana przez rodziców 19 latka, która przeprowadza się do Szczecina, aby rozpocząć studia, przed którymi planuje zrobić sobie wakacje z przyjaciółką. Na pierwszej imprezie, przypadkowo trafia na tajemniczego mężczyznę, który oczy skrywa za ciemnymi okularami. Dochodzi między nimi do sprzeczki. Gdy Lea podnosi na mężczyznę rękę, ten obiecuje jej, że zniszczy jej życie. Czy dotrzyma słowa?

Motyw hate-love, który jest przewodni w tej pozycji jest ciekawie rozwinięty, aż czuć niechęć między postaciami, choć niewątpliwie stopniowo przeradza się ona w wzajemną fascynację. Dodatkowo autorka wzbogaciła fabułę wątek sensacyjny o szemrane interesy, świat, w którym żyje Konrad, co wprowadza dawkę adrenaliny do lektury. Bardzo podoba mi się kreacja bohaterów, szczególnie głównych. Najlepsze jest w nich to, że są tak idealnie nieidealni. Nie są wymuskani, oboje mają sporo za uszami i to jest w nich takie ludzkie, że aż bliskie sercu. Konrad, choć przystojny, po przejściach, które dały mu w kość, miewa napady agresji, wściekłej furii, nie potrafi nad sobą zapanować, dodatkowo prowadzi życie pełne niebezpieczeństw. Lea, ambitna młoda dziewczyna, przy tym córunia tatusia, rozpieszczona, zawsze dostawała to czego chciała, to jednak ma w sobie ogromne pokłady uczuć, współczucia a jej więź z bliskimi jest bardzo silna i ważna dla niej samej. Jednak w tym wszystkim zachowuje się nieprzemyślanie, jak rozkapryszona dziewczynka, którą w sumie jest – i to do niej właśnie idealnie pasuje.

Autorka ma przyjemny dla czytelnika styl. Książkę czyta się lekko i w mgnieniu oka znajdujemy się na ostatniej stronie, która niewątpliwie zachęca do sięgnięcia po kolejny tom. Nie mogłam się oprzeć i od razu zabrałam się za drugą część. Zachęcam Was do sięgnięcia po tę lekturę, która da Wam odpowiedź na pytanie „Czy te oczy mogą kłamać?”