Opatów i dobra opatowskie w drugiej połowie XVIII wieku recenzja

Opatów, niewielkie, kilkutysięczne dziś miasteczko położone nieopodal wschodniego krańca Gór Świętokrzyskich było przez stulecia liczącym się ośrodkiem na mapie regionu. Przez miasto przebiegały ważne szlaki handlowe. I choć kilkukrotnie padało ofiarą najazdów Tatarów, za każdym razem podnosiło się ze zniszczeń. To tu przez ponad trzy stulecia odbywały się sejmiki województwa sandomierskiego. Po klęsce powstania styczniowego Opatów zaczął chylić się ku upadkowi. Na znaczeniu zyskał nowy ośrodek przemysłowy, położony na północ od miasta – Ostrowiec. Ostatnie chwile świetności miasta przedstawił w pracy „Opatów i dobra opatowskie w drugiej połowie XVIII wieku” doktor Radosław Kubicki.

Publikacja składa się z siedmiu rozdziałów obrazujących funkcjonowanie Opatowa i okolicznych dóbr. Jak sam autor przyznał we wstępie, główny nacisk położył na ukazanie życia mieszkańców oraz gospodarki ziemi opatowskiej. Radosław Kubicki scharakteryzował grupy zawodowe, etniczne i wyznaniowe miasta oraz przeanalizował relacje zachodzące pomiędzy nimi. W rozdziale poświęconym życiu codziennemu poruszone zostały zagadnienia dotyczące opieki medycznej, przestępczości oraz klęsk żywiołowych. W monografii znajdziemy ponadto obszernie przedstawione dzieje dóbr opatowskich w drugiej połowie osiemnastego stulecia, w tym bogaty zasób wiadomości dotyczących stacjonowania i przemarszów wojsk przez Ziemię Opatowską.