Strażniczka wspomnień recenzja

Znakomita, przepełniona ogromnym bólem powieść opowiadająca o Wielkim Głodzie - tragicznych wydarzeniach w dziejach Ukrainy.
Poznajemy Katię i Alinę, dwie nastoletnie dziewczyny mieszkające w Ukrainie w latach 1930, które z nadzieją patrzą w przyszłość. Jednak ich sielskie, pełne planów życie, zmieniło swój bieg, wraz z wkroczeniem ludzi Stalina, którzy mieli za zadanie walkę z przeciwnikami kolektywizacji rolnictwa. W skutek ich działań, ludności ukraińskiej pozbawiano zapasów żywności, doprowadzając tym samym do nędzy i masowego głodu, wyniszczającego nawet najsilniejszych. Część ludności była wywożona przez komunistów, którzy chcieli w ten sposób zmusić ludzi do zapisania się kołochozu.
Nie zbaczając na otaczające warunki, Katia i Alina wychodzą za mąż za dwóch braci - Pawła i Kolę. Ten pierwszy powierza Katii pamiętnik, pragnąc by dziewczyna zapisywała wszystkie wydarzenia jakie mają miejsce, tak aby cały świat dowiedział się o bestialstwie, jakie ich spotkało.
Kolejną kluczową postacią powieści jest Cassie, kobieta żyjąca w Illinois w 2004 r., która po stracie męża, za namową matki, postanawia się przeprowadzić. Wraz ze swoją córeczką przenosi się do domu Bobby, swojej babki. Po jakimś czasie Cassie odkrywa, iż staruszka zaczyna ukrywać jedzenie w różnych dziwnych miejscach. Spostrzega również liczne karteczki z wypisanym tekstem po ukraińsku. Bobby postanawia przekazać Cassie swój pamiętnik, tak aby młoda kobieta poznała historię jej życia i podzieliła się nią ze światem. Przy udziale zaprzyjaźnionego mężczyzny o imieniu Nick, kobiecie udaje się poznać historię swojej babci. Zaczyna ona rozumieć, dlaczego Bobby tak gorliwie ukrywała wydarzenia z lat swojej młodości.
"Strażniczka wspomnień" to niewątpliwie piękna lecz rozdzierająca opowieść o przetrwaniu, o walce o godne życie. Przerażająca i wyciskająca łzy historia opowiadająca o wydarzeniach, które miały miejsce w prawdziwym życiu. Historia ludzi, którzy niejednokrotnie, aby przetrwać byli upadlani i zmuszani do jedzenia przeokropnych rzeczy.
Czytając tę powieść, jak mantrę powtarzamy sobie, że te wydarzenia muszą zakończyć się szczęśliwie, ludzie nie mogą ginąć bez powodu, nie mogą umierać dla czyjejś idei. Momentami ciężko jest myśleć o przyszłości, pokładać nadzieję na lepsze jutro, wierzyć w miłość czy w spełnienie snutych marzeń. Jednak z drugiej strony te wydarzenia dają nadzieję na lepsze jutro, mimo bólu, poniżeń, wszechobecnej śmierci i trupów walających się po ulicach.
"Strażniczka wspomnień" jest przesączona emocjami, bólem, bezradnością i okrucieństwem. Opis sztucznie wywołanej przez bezwzględne i nieprzejednane rosyjskie władze, klęski głodu, która w ogóle nie powinna mieć miejsca. Niewątpliwie trudna do przebrnięcia lektura, naruszająca naszą wrażliwość. Książkę czyta się z zapartym tchem i niejednokrotnie ze łzami w oczach. Polecam tę lekturę wszystkim, bo z pewnością uzmysłowi Wam, do jakich bestialskich czynów zdolny jest człowiek.