Syn siodlarza recenzja

Kolejne moje spotkanie z nadzwyczaj ciekawa społecznością Amiszów zamieszkującą Bee Country. Tym razem bohaterką jest Rebeka. Dziewczyna pracuje w szkole jako nauczycielka. Praca daje jej satysfakcję i pozwala, choć częściowo zapomnieć o utracie siostry, która sprzeciwiła się wierze, wyznawanej jej przez rodzinę. Leila wraz z narzeczonym przystąpiła do Englischersów. Czas trochę złagodził przykre wspomnienia i życie wróciło na utarte tory.
Ale wydarzyło się coś co zaburzyło wiejską sielankę. Rebeka znajduje w szopie dwójkę dzieci. Jak się okazuje później to rodzeństwo z Salwadoru. Uciekinierzy szukają swojego ojca, ale osoby, które miały im pomóc okazały się być handlarzami ludzi.
Dzieciaki to nie jedyne obce osoby w zamkniętej społeczności. W miejscowości pojawia się także Tobias Byler, który również ucieka. Tym razem to ucieczka przed zakazanym uczuciem.
W tej części opowieści najciekawszym wątkiem jest oczywiście rodzeństwo. Ich pojawienie się zakłóca spokój, ale jednocześnie pokazuje charaktery ludzi. Wydarzenie to trochę rozruszało akcję i postać samej Rebeki, która tu jest jakaś nijaka. Może autorce chodziło o podkreślenie całej społeczności, takiego specyficznego poddania się woli bożej. Z jednej strony jest to atut w dzisiejszych zwariowanych czasach, ale z drugiej strony trąci nieomal bezmyślnością. Dzieje się tak zwłaszcza w zderzeniu ze wspólnotą, do której przeszli Leila I Jesse. Oni także są bardzo pobożni, ale w jakiś bardziej rozumny sposób.
Zmęczyło mnie trochę czytanie ciut przydługich rozważań Rebeki dotyczących życia i jej oczekiwań. Dziewczyna wciąż miota się między tym co mówi jej wiara a rozumem, mówiącym trochę inaczej. Brakuje jej po prostu ikry.
Czytając po raz kolejny o tych wyznawcach aż trudno uwierzyć, że w ogóle istnieją. Że są osoby tak mogące poddać się decydowaniu innych, chodzi mi tu o ogromną rolę, jaką wśród Amiszów odgrywa Mordechaj. I choć tego wymaga jego pozycja, to na swój sposób umie sprytnie manipulować swoimi współbraćmi.
Do zalet na pewno trzeba zaliczyć ogromny spokój panujący w Bee Country wynikający z braku dostępu do mass mediów. W obecnych czasach to często wydaje się być nieomal zbawieniem dla nas.