Osaczona recenzja

Chyba nikt nie przypuszczał że Helen Fielding pisząc "Dziennik Bridget Jones", książkę z założenia lekką, łatwą i przyjemną, zmieni oblicze literatury. To właśnie ona spopularyzowała dominującą teraz wśród pisarzy a wcześniej traktowaną jako ciekawostkę narrację pierwszoosobową.
Jej bohaterka zaś stała się ikonicznym wręcz głosem kobiet które odważnie mówią o swoich pragnieniach, oczekiwaniach względem życia, nie bojąc się przyznać do słabości, porażek i niemocy. Bo Bridgit Jones przyszły setki innych literackich bohaterek które opisywały swoje zmagania się z życiem z lepszym lub gorszym powodzeniem. Także na naszym rynku takie publikacje świeciły swoje triumfy. Ja z sentymentem wspominam książki Sylwii Kubryńskiej, ale wiem że lista takich pozycji jest bardzo długa i każdy ma własne typy.

"Osaczona" Poli Roxy to opowieść o perypetiach znudzonej swoim dotychczasowym życiem Karolinie którą mierzi praca w korporacji a oziębłość męża wpędza w frustrację. Samotny wyjazd do Bułgarii w celu złapania dystansu i chwili oddechu od codzienności staje się dla niej początkiem nowego życia pełnego szaleństw, namiętności i niebezpieczeństw. Gdy na jej drodze staje przystojny Waldek kobieta zaczyna myśleć o sobie: swoich potrzebach, ambicjach, seksualności. Jednak ta znajomość okaże się brzemienna w skutkach a decyzje które Karolina będzie musiała podjąć zmienią kompletnie jej dotychczasową egzystencję.

"Osaczona" to prosta, schematyczna wręcz opowieść o miłości zabarwiona dużą dawką erotyki. Prosta jest historia, prosty język, prosta narracja. Ale nie przeszkadza to całkiem nieźle bawić się w trakcie lektury. Na szczęście autorka nie pisała tej opowieści "na poważnie". Jak caly czas miałam wrażenie że mruga do mnie okiem i pyta czy dobrze się bawię. Ta książka to doskonały czasoumilacz na te trudne czasy w których przyszło nam teraz funkcjonować. Jeśli podejdziemy do niej w ten sposób to czekają nas dwie, trzy godziny miłego relaksu podczas lektury. A wszystkim nam jest to teraz bardzo potrzebne.