Mala M. recenzja

Tytułowa Mala, nienawidząca swojego imienia przebojowa trzydziestolatka, niespodziewanie ląduje w łóżku z facetem, którego bez zastanowienia określiłaby bogiem seksu. Niebieskooki nieznajomy to spełnienie wszystkich jej fantazji, które przeżywa na jawie w trakcie krótkiego, acz intensywnego spotkania. Mężczyzna znika, ale to nie koniec kobiecych rozterek. Na domiar złego pojawia się ,,ten drugi” – inteligentny, szarmancki, naprawdę uroczy sąsiad. Miłosne zawirowania to jednak nie jedyne problemy, jakie czekają na główną bohaterkę.

Przyznam, że było to moje pierwsze spotkanie z autorkami. Chociaż o Paulinie Świst czytałam wiele, to jednak żadnej książki spod jej pióra nie miałam okazji przeczytać. Miałam obawy, czy współpraca z inną autorką to dobry początek, ale ostatecznie nie żałuję.

Książkę czyta się bardzo szybko; lekka, przyjemna lektura, w sam raz na samotny wieczór w wannie i z lampką wina. Czy widziane przeze mnie w internecie zachwyty są uzasadnione? Myślę, że to kwestia raczej indywidualna. Mnie erotyczne sceny wcale nie rozpaliły do czerwoności, a zachwalany przez wszystkich humor był – według mnie – na poziomie raczej średnim. Wiele widziałam już książek reklamowanych pod hasłami ironii oraz niezwykle zabawnych, ciętych dialogów. Owszem, parę razy nawet się uśmiechnęłam, ale nie było to tak wielkie wow, jakiego spodziewałam się po opiniach.

Fabuła jest raczej schematyczna, ale czy w książce o mafii można spodziewać się czegoś nowego, zaskakującego? Wszystko w takiej lub innej formie już było, ale plusem tej historii jest to, że wykreowany przez autorki świat gangsterów i prawników naprawdę wciąga. Czytało się to niezwykle przyjemnie, chociaż momentami akcja pędzi jak szalona i brakowało mi przynajmniej kilku spokojniejszych fragmentów. Ostatecznie fabułę, rozwiązanie pewnych wątków, pociągnięcie poszczególnych relacji oceniam bardzo pozytywnie.

Problem miałam z bohaterami. O ile męskie postaci bardzo przypadły mi do gustu, o tyle te damskie nie budziły we mnie zbyt wielu emocji, a jeżeli już to raczej te negatywne. Być może wynika to z faktu, że nie przepadam za bohaterkami pokroju Mali – przebojowymi, nieco nierozgarniętymi, takimi, których na obecnym rynku książek jest bardzo dużo. Ponieważ jednak te dwie skrajności ładnie się ze sobą równoważyły, ogólne wrażenie jest po prostu dobre.

Jak wspomniałam wyżej – nie jest to lektura wymagająca, dla fanów gatunku będzie tekstem raczej schematycznym, ale nie oznacza to, że jego jakość jest kiepska. Pierwsze spotkanie z twórczością tych autorek uważam za naprawdę udane i z przyjemnością będę śledzić kolejne wspólne pozycje, ale i nadrabiać te, które powstały wcześniej.