Patostreamerzy recenzja

"Patostreamerzy" to powieść mówiąca o brutalnej odsłonie człowieczeństwa, w której to możemy być panami życia i śmierci.

W pewnym domu policjanci odnajdują spalone zwłoki mężczyzny, który był przed śmiercią torturowany. Szybko zamykają śledztwo wsadzając do więzienia niewinnego człowieka. Pewni dziennikarze pracują nad artykułami o patostreamerach. Dzięki temu trafiają na filmik, w którym widać jak znany Metaxa torturuje mężczyznę. Policja wznawia śledztwo, bo jak się okazuje takich torturowanych ludzi jest więcej. Ktoś wymierza sprawiedliwość na własną rękę. Teraz trzeba go tylko złapać. Jak się okazuje jest to bardzo ciężkie.

"Patostreamerzy" to moja pierwsza przeczytana książka tego Autora. Czytało mi się ją rewelacyjnie i już wiem, że muszę zapoznać się ze wcześniejszymi Jego książkami. Głównymi bohaterami są stołeczni policjanci, którzy są ludźmi z krwi i kości. Niektórzy mają swoje za uszami, nie są przekoloryzowani. W książce pojawiają się retrospekcje, które pomagają Czytelnikowi w rozwiązaniu zagadki. Wszystko zgrabnie wplecione w toczone się śledztwo, które wydaje się nam bardzo powolne. Samo śledztwo może i takie jest, ale akcja w książce jest napięta od samego początku, co bardzo mi się podobało. Wielkim plusem tej książki jest również sam temat przewodni. Patostreaming jest modnym trendem w sieci. Sięgają po niego - nie ma się co oszukiwać - najmłodsi. Egzekucje publiczne przyciągają tak samo mocno jak publiczne upijanie się alkoholem. Wszystko puszczane na żywo i opłacane. Do tego uruchamiają się w ludziach prawdziwe demony. Pamiętam czasy, gdy patostreaming robił pierwsze kroczki w naszym kraju. Dla mnie było to nie pojęte, jak można coś takiego nagrywać, a co dopiero oglądać! Autor w fajny sposób prowadził akcje książki z problemem społecznym. Kolejną wisienką na torcie i to największą jest sam sprawca. Rewelacyjny profil psychologiczny. W tej książce marny był mój wewnętrzny detektyw. Zostałam dwa razy wywieziona w pole. Dopiero finał rozjaśnił mi caluśką sprawę. Także zakończenie było genialne. Majstersztyk. Jedyne co mi się nie podobało, to wydanie książki. Czcionka mi nie leżała. Wzrok mi się mocno męczył.

Czy polecam? Pewnie, że tak. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że ta książka wywrze na mnie takie wrażenie. Po przeczytaniu opisu myślałam, że to będzie średniak. A tutaj przeczytałam świetnie dopracowaną książkę z genialna akcją i społecznym problemem w tle. Takich książek chce po prostu więcej!

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.