Perfekcyjna kobieta to suka recenzja

Dwie pochodzące z Francji siostry, Anne-Sophie Girard i Marie-Aldine Girard postanowiły ulżyć wszystkim kobietom tego świata i napisać poradnik dla kobiet nieperfekcyjnych, czyli takich, które nie potrafią pogodzić się ze swoimi porażkami. Jak wypada książka na polskim podwórku?



Poradnik podzielony jest na 30 zasad. Zasada nr 1 głosi „Przestaniesz pokazywać swojemu fryzjerowi zdjęcia blond modelki z lokami, skoro jesteś brunetką i masz proste włosy.” Logiczne, prawda? Zabawne? Trochę. Po chwytliwej zasadzie następuje kilka innych porad utrzymanych w jej duchu. Po zasadzie nr 1 czytamy o filozofii „walić to”, czyli jednym zdaniem „jak dawać sobie spokój z rzeczami, na które nie mamy lub nie chcemy mieć wpływu”. Zasada nr 4 głosi: „Nigdy nie mów publicznie „Uważam, że SpongeBob jest sexy!”” Jak dla mnie, chodzi tu o to, żeby nie przyznawać się do faktów, które w odbiorze innych, robią z nas wariatki. Za tą zasadą kryje się wykaz cech sprzedawczyń, które są sukami, czyli takich, które naświewają się w duchu z naszych figur, lub też z naszych na pół pustych portfeli. Przytoczę jeszcze jedną zasadę. Zasada nr 21 głosi, że „Nie będziesz zaczynać zdania od, „Mój kot uważa, że…””. Ja uważam tę zasadę za szczególnie ważną i rozsądną.



Moim zdaniem, książki nie można traktować poważnie. Jest to wytwór dwóch zwariowanych, nowoczesnych kobiet, które po prostu chciały poprawić nam humor. Napisały poradnik z rozmachem i wielkim przymróżeniem oka. To jakby hołd złożony każdej kobiecie cierpiącej na mniejsze lub większe kompleksy. To ukłon w stronę samotnych, zagryzających orzeszki dziewczyn, które sobotnie wieczory spędzają przed telewizorem.



Warto zapoznać się z publikacją, choćby dla samej jej formy. Mimo, że książka ma ponad 150 stron, przeczytanie jej zajmuje mniej niż godzinę. Poradnik przyozdobiony jest wieloma tabelami, rozmaitymi ramkami, pogrubieniami, itp. Każda zasada to w sumie jedno zdanie w prześlicznej ramce przypadające na jedną stronę.



Myslę, że siostry Girard stworzyły dzieło zabawne, świetnie sprawdzające się w realiach współczesnej Europy. Zachęcam do zapoznania się z poradnikiem, szczególnie te dziewczyny, które chcą się przekonać, że ze swoimi problemami nie są same. Nie ma się czego wstydzić. Z niniejszej publikacji wynika, że również dziewczyny nad Sekwaną mają problemy z alkoholem, samotnością, personifikowaniem kotów i własnym wyglądem. Głowa do góry!