Pamiętnik Mary Berg. Relacja o dorastaniu w warszawskim getcie. recenzja

🔹️Długo zabierałam się do napisania recenzji. Ta książka wzbudziła we mnie sporo emocji i musiałam to jakoś poukładać.
🔹️Znacie Anne Frank, autorkę słynnego dziennika. Dziś przedstawiam Wam Mary Berg a właściwie Miriam Wattenberg.
Mary również jest autorką dziennika ale jej relacja dotyczy życia i dorastania w Warszawie a później w warszawskim Getcie.
🔹️Mary ma 16 lat kiedy Getto zostaje zamknięte i rozpoczyna się największy koszmar Żydów.
Przymusowe przesiedlenia,utrata całego dobytu życia, nasilające się ograniczenia oraz represje, "napiętnowanie" noszeniem gwiazdy Davida,ścisk przez skupienie tysięcy ludzi na niewielkiej przestrzeni, szerzące się choroby to tylko nieliczne problemy z jakimi borykali się zwykli mieszkańcy Getta.
Największym problemem był wszechobecny głód i czy uda się przeżyć kolejny dzień.
🔹️Relacje dziewczynki są bardzo żywe i pełne emocji. Ból, cierpienie, poczucie niesprawiedliwości, strach. Jak dorasta się w okupowanej Warszawie? Jak wyglądało życie w Getcie? Tysiące żebraków na ulicach, głodujące dzieci, publiczne egzekucje, bicie. Ceny żywności przekraczające możliwości większości mieszkańców Getta.
🔹️Nie oceniam książki, gdyż absolutnie nie mam do tego prawa. Muszę jednak zaznaczyć, że przez całą książkę nie ma ani jednego pozytywnego słowa o Polakach a wręcz przeciwnie. Jestem przeciwnikiem gloryfikowania zasług Polaków ale z książki dowiemy się że to złodzieje i że tylko wydawali Żydów Niemcom. Oczywiście nie przeczę, bo wiadomo że wśród Polaków, Niemców czy Żydów byli i dobrzy i źli.
🔹️Mary sama należała do uprzywilejowanej grupy Żydów. Jej mama miała obywatelstwo amerykańskie więc jej rodzina miała pieniądze, nie cierpiała głodu, nie musiała nosić gwiazdy Davida ani chodzić do przymusowej pracy. Mary mieszkała w Getcie ale w dobrych warunkach, chodziła na zajęcia 🔹️Mary otwarcie mówi o przywilejach, znajomościach i korzystaniu z tego. Czy to coś złego? Absolutnie nie!! Każdy robił co mógł aby ocalić swoją rodzinę i wydostać się z Getta stąd nie rozumiem ocenianie innych skoro każdy walczył o życie.
W trakcie pobytu w Getcie nie Mary nie dzieliła się jedzeniem z potrzebującymi, nie próbowała pomoc znajomym. Czy to krytykuję? Nie. Walka o życie,chęć przetrwania za wszelką cenę rządzi się swoimi prawami. Jak zachowalobysmy się w takiej sytuacji? Nikt nie umie odpowiedzieć i obyśmy nie musieli się przekonać. Mary wraz z rodziną została ewakuowana z Getta w 1942 roku przed ostateczną likwidacją Getta.