Zaopiekuj się mną recenzja

Atak terrorystyczny w USA z 11 września 2001 roku wstrząsnął i zaszokował cały świat. Wiele niewinnych osób straciło życie, zostawiając rodziny i bliskie sercu osoby. Tak właśnie było z Maddie, australijską dziewczyną, której serce zostało rozerwane i pozostał jej tylko ból i strach przed obdarzaniem kogoś po raz drugi miłością. Utrata jedynej miłości tego dnia zaważyło na jej dalszym życiu w dużym stopniu. Po trzynastu latach jako tako egzystuje, pracując jako fizjoterapeutka oraz hobbystycznie piecze torty na różne okoliczności. Wioząc swój wypiek na urodziny stuletniej kobiety dochodzi do krępującej pomyłki. Na przyjęciu poznaje wnuka jubilatki, która za punkt honoru obrała sobie zeswatanie tej dwójki. Jednak Evan chociaż zauroczony dziewczyną, boi zaangażować się uczuciowo. Boryka się z poważną chorobą, która może pozbawić go życia.
Na co choruje mężczyzna? Czy przezwycięży swój lęk i zwiąże się z Maddie? Czy dziewczyna jest jeszcze zdolna do miłości. Czy strach przed utratą ukochanego nie przekreśli jej szczęścia? Czy zaufają sobie na tyle by być razem?
Muszę wam powiedzieć, że książka jest cudowna, a zarazem przepełniona smutkiem i ogromnym ładunkiem emocji. Przedstawiona tutaj historia ujmuje za serce, porusza czytelnika i daje mu do myślenia. Dwoje bohaterów walczy z demonami przeszłości i choroby, bojąc się wzajemnie obdarzyć zaufaniem. Prawie do ostatniej strony nie byłam pewna zakończenia. Autorka jednak daje nam nadzieję, że nie należy się poddawać, gdyż z biegiem upływającego czasu, kiedyś otrząśniemy się z traumy i znów zaczniemy żyć pełną piersią. Czas i miłość potrafią zabluźnić nawet najgłębsze rany, tylko trzeba dać im szansę.
Przez lekturę się wręcz płynie, pisarka ma świetny, przystępny styl, bogate słownictwo i lekkie pióro. Postacie są rewelacyjne i charakterne.
Wspaniałe spędziłam czas czytając tę powieść. Były momenty, że chciało mi się płakać, jednak to nadawało tej historii atrakcyjności.
Chciałabym zachęcić was do poznania tej książki, która zachwyci i poruszy najczulsze struny. To bardzo wartościowa pozycja, która zmusza do refleksji i nastawi nas na optymistyczne myślenie. Polecam!