Larista recenzja

Pierwsza miłość

Autor: @Krasnoludek ·4 minuty
2014-03-25
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Ostatnimi czasy rzadko sięgam po książki z ciężkiego i jakże wyczerpującego gatunku paranormal romance. Raz, ze powoli wyrastam, dwa „Zmierzch” i fala ogromnego badziewia, jaką zalał rynek skutecznie ostudziła mój zapał. Trzy – ileż można wałkować historii o wampirach, wilkołakach, wróżkach i tym podobnych transseksualnie kreowanych bożyszczach nastoletnich serc. Żal ściska cztery litery, wzrok nie może znieść brunatnej breji mysich kłaków autsajderek, niezwykle pięknych, a jednak zwyczajnych, niby normalnych a jednak działających niczym po grzybkach halucynogennych. Wszyscy znamy ten schemat. Ona stoi w koncie i dłubie w nosie, dookoła pełno lasek od Hugh Hefnera, a piękny-w-rurkach-bez-mózgu-i-przyrodzenia-niezwykły-blady-złoto-grafitowo-włosy-nieprzystępny-zimnooki-ON, zwany powszechnie paranormalnym ciachem, właśnie na naszą czarną owcę, zwraca uwagę. I pała do niej miłością. I nie wie, dlaczego. Obydwoje nie wiedzą. I my też nie wiemy. Ważne, że jest dużo miodu, lukru, wyobcowania, schodzenia na śniadanie i walki o miłość międzygatunkową. Takie czasy. Zwykły facet nie wystarcza. Potem dziwimy się niżowi demograficznemu.

Czasami między tymi wszystkimi tworami trafiają się znośne tytuły, pobudzające wyobraźnię, dające odreagować po paśmie ciężkich dni i wyczerpujących lektur. Potrafią rozśmieszyć, zaciekawić. Stanowią dobry lek na skołatane nerwy. „Larista” Melissy Darwood w pewnym stopniu spełnia te wymagania. W moim przypadku, pojawiła się w odpowiednim momencie, stanowiąc przyjemny przerywnik pomiędzy zgłębianiem naszej historii, a wertowaniem kolejnych podręczników.

Larysa właśnie kończy osiemnaście lat. Jak wiele osób w jej wieku nie wie, co zrobić ze swoją przyszłością. Matura dobija się drzwiami i oknami, tata pragnie, aby stała się drugim mistrzem finansjery, a ona myśli tylko o jednym. Tak, właśnie o tym. Prawdopodobnie miliony innych dziewczyn w jej wieku, pragnie czegoś podobnego, choć może nie tak opętańczo. Ja wtedy marzyłam o jakiejś substancji, rzeczy, głosie znikąd, który natchnie mnie niesamowitą pamięcią, w szczególności otwartą na maturalne zagadnienia, serce musiało poczekać. Bohaterka szczęśliwie, wie wszystko, więc jedyne, co jej pozostaje to siedzieć w wieży, wyglądać przez okno i patrzeć tęsknie za tym jedynym, ukochanym, przystojniakiem na białym rumaku. Ewentualnie, może być wysiepana bryka. Wersja exclusive jest nawet zaprojektowana na posiadanie obu opcji. Żeby nam się nie nudziło, a bohaterka miała, co robić nagle pojawia się piękny Nieznajomy. Tajemniczy, opryskliwy, otoczony aurą wyniosłości – hrabia, książę czy szaleniec, który zbiegł z ośrodka? Jego przybyciu zawsze towarzyszy śmierć, mroczne spojrzenie otula niczym mróz, w zimową noc. Czy mężczyzna okaże się złem wcielonym? Dlaczego tak agresywnie zareagował, gdy po raz pierwszy spotkał Larysę? Jakie sekrety kryją się za jego boską klatą?

Treść książki jest bardzo przewidywalna. Już po pierwszym rozdziale łatwo domyślić się dalszego przebiegu akcji – pomijając stały schemat niezrozumianej przez otoczenie dziewczyny, która przyciąga wzrok tysiąc letniego nadczłowieka. Łatwo domyślić się, kim jest Rafael, nasz Nieznajomy przystojniak. Jak paranormal paranormalem, bohaterka, choć inteligentna, w tej materii przejawia naprawdę duży procent naiwności i bezmyślności. Narracja pierwszoosobowa, siłą rzeczy sprawia, że na wszystko patrzymy jej oczami, co mnie momentami irytowało, bo zaczynałam watpić w jej zdolność logicznego myślenia. Na nic znaki, powiew siarki, ognie piekielne – dopóki ukochany słowem nie piśnie, kim jest, ona nic nie wie.

Szczęśliwie nie mamy do czynienia z kolejnym wampirem, wilkołakiem czy połączeniem obu. Autorka wymyśliła coś naprawdę dobrego, a przy tym pouczającego. Delikatnie bawi się w filozofa, opierając swoje dywagacje na sprawdzonych przysłowiach. Zabieg przyjemny, aczkolwiek nienaturalnie wygląda w ustach nastolatki – nawet, jeżeli czerpała z babcinych zasobów.

Bohaterzy nie porażają głębią, ale przecież w tego typu książkach, nie będziemy bawić się w egzystencjalistów. Główna bohaterka momentami wymyka się z szablonu, nie jest typową szarą mychą, jaką zwykle raczą nas autorki paranormal romance. Ma swoje humorki, dobrą rodzinę, oddaną przyjaciółkę, jest też wróg godny potępienia, nawet cichy adorator się pojawia.

W większości dialogi przechodzą gładko przez gardło poszczególnej postaci, jednakże zdarzają się zgrzyty, napady drętwoty, słowem niedociągnięcia. Świat przedstawiony ogranicza się do Starego Lasu i Mokrych i to jest największy plus powieści. Małe, polskie miasteczko, klimatyczne, czarujące swoją prostotą i tajemnicami, które skrywa przyroda. Momentami bajkowe, przypominało mi trochę o opowieściach dziadka, które sprawiały, że okolica, z której pochodzę przez długi czas była zamieszkiwana przez wredne wilki, porywające dzieci sowy czy lisy, które bez oporów mogą zabrać ulubioną czekoladę.

Regułą bez żadnych wyjątków jest przesłodzone zakończenie. W romansach, nie ważne czy z wątkiem fantastycznym, czy bez niego, moment, gdy bohaterowie wyznają sobie uczucia, jest dla mnie definitywnym zakończeniem, jakiejkolwiek akcji, ekscytacji, mocy. Miód spływa z ust, myśli, ubrań, zaczyna obłapiać innych, tworzy nieprzebrane rzeki czułości i rozciapciania.

Mimo wszystko uważam „Laristę” za dobrą książkę dla nastolatki. W okowach pranormal romance autorka ukryła przesłanie, ładnie i zgrabnie prowadziła nas przez treść, pobudziła wyobraźnię, po prostu dała odpocząć. Na tyle przyciągnęła moją uwagę, że całość przeczytałam w jedną noc. Pojawieniem się Patryka i Zuzki Melissa Darwood daje nam cicha nadzieję na kontynuację z ciekawszymi bohaterami. Kto wie, co czas pokaże? Póki, co zapraszam was do odwiedzenia Starego Lasu, pełnego bagien, chłodu i niezwykłych tajemnic.
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Larista
2 wydania
Larista
"Melissa Darwood"
7/10

Larysa wiedzie spokojne życie w małej miejscowości. Dziewczyna ma tylko jedno marzenie - odnaleźć prawdziwą miłość. W dniu swoich osiemnastych urodzin wypowiada życzenie i wkrótce, nieoczekiwanie, nap...

Komentarze
Larista
2 wydania
Larista
"Melissa Darwood"
7/10
Larysa wiedzie spokojne życie w małej miejscowości. Dziewczyna ma tylko jedno marzenie - odnaleźć prawdziwą miłość. W dniu swoich osiemnastych urodzin wypowiada życzenie i wkrótce, nieoczekiwanie, nap...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Tytuł: Larista Autor: Melissa Darwood Wydawnictwo: Zielona Sowa Ocena: 9,5/10 ''MIŁOŚĆ OD PIERWSZEGO WEJRZENIA I PRZEZNACZENIE BOSKI PLAN I DIABELSKIE KUSZENIE ŚMIERĆ I ODRODZENIE" Książkę poznałam...

@Justyna_Nadine @Justyna_Nadine

Zacznę może od tego, że opis książki tak trochę mi nie pasuje do całości, jest taki ogólnikowy i spłycony. Ale wielokrotnie spotkałam się z tym, że czytelnicy narzekają, że tego typu opisy mijają się ...

@Redcherry @Redcherry

Pozostałe recenzje @Krasnoludek

Kasika Mowka
kasika Mowka

Książki, w których dochodzi do zadania krzywdy dziecku, które ukazują działanie jego psychiki w sytuacjach odbiegających od przyjętych w społeczeństwie, są mi szczególnie...

Recenzja książki Kasika Mowka
Bohatyr. Smocza cesarzowa
"Przyjaźń, honor, walka, życie"

Dawne wierzenia, pogańskie teorie na powstanie świata odchodzą w odmęty niepamięci. Dziadkowie nie przekazują opowieści snutych od wieków, bo kto by ich słuchał, kiedy w ...

Recenzja książki Bohatyr. Smocza cesarzowa

Nowe recenzje

Żniwiarz. Tom 1. Pusta noc
Żniwiarz. Pusta noc.
@karolareads:

Chociaż ,,Pusta noc” pojawiła się w sprzedaży lata temu, dopiero niedawno o niej usłyszałam. Wiedziałam o niej tyle, że...

Recenzja książki Żniwiarz. Tom 1. Pusta noc
Zanim się pojawiłeś
Mój ulubiony wyciskacz łez
@karolareads:

,,Człowiek ma tylko jedno życie. I właściwie ma obowiązek wykorzystać je najlepiej, jak się da.’’ ,,Zanim się pojawi...

Recenzja książki Zanim się pojawiłeś
Historia o Nikiforze
Nikifor
@meryluczyte...:

Temat twórców reprezentujących prymitywizm, nurt sztuki naiwnej czy też nieprofesjonalnej nie jest mi obcy, zwłaszcza ż...

Recenzja książki Historia o Nikiforze
© 2007 - 2024 nakanapie.pl