Światło między oceanami recenzja

"Trudno rozmawiać o przyszłości. Możemy mówić tylko o tym, czego byśmy chcieli i jak wyobrażamy sobie nasze dalsze życie. To nie to samo."

Po przeżyciu wojny Tom patrzy zupełnie inaczej na świat, tocząc także wewnętrzną walkę z traumatycznymi wydarzeniami jakich zaznał podczas Wielkiej Wojny.
Postanawia spróbować sił w roli latarnika na maleńkiej wyspie Janus Rock.
Zabiera ze sobą także Isabel, młodą dziewczynę, o której nie mógł przestać myśleć i z czasem ją poślubił.
Odcięci od świata cieszą się własnym szczęściem, prywatnością i oczekiwaniami na potomka..
Jednak los nie jest dla nich łaskawy, a kolejne miesiące pogłębiają tylko depresję kobiety..
Do czasu..

"Ludzie odchodzą, jednak pozostawiają po sobie ślad."

Chwila, która dla innych jest najszczęśliwszym dniem życia, dla innych jest całkowitym koszmarem.
Ta książka to emocjonalny rollercoaster.

"Każdy człowiek ma granice wytrzymałości."

Moje serce po tej powieści jest rozdarte na miliony małych kawałków. Uśmiechałam się przy niej, złościłam, smuciłam i przeżywałam wielokrotnie rozpacz, a chusteczki higieniczne były obowiązkowym dodatkiem podczas lektury.

Brakuje mi słów, aby oddać całkowicie emocje towarzyszące, było ich tak wiele.
Jako mama mam zupełnie inne odczucia, a jej odbiór jest bardziej dosadny, gdzie dla dziecka, matki potrafią zrobić i poświęcić wszystko. Wyrazy zrozumienia dla głównej bohaterki, odczuwałam każdy jej ból, radość, ale były także momenty gdzie mówiłam, ostrożnie.. Uważaj.
Żadna kobieta nie powinna przechodzić przez takie sytuacje, nikt nie powinien komplikować sobie życia. Jednak poprzez pochopne decyzje, niewłaściwy moment i chwilę słabości ponosimy później skutki wiatru, który sami rozpętaliśmy, najczęściej drobnymi postanowieniami..

"Musimy ponosić odpowiedzialność za własne decyzje [...] To właśnie jest odwaga. Stawienie czoła konsekwencjom naszych błędów."

Kiedy matka traci dziecko, ból nie opuszcza nawet na moment..

"Zrozumiałem, że aby myśleć o przyszłości, należy pogodzić się z tym, że nie zmieni się przeszłości."

Utracony czas, miłość oddanie, zaufanie i jego utracenie, wiara i nadzieja, złość i bezsilność, odpowiedzialność, rodzicielstwo...

Pełna bólu, obaw, lęków, niewłaściwych wyborów, ale i miłości.
Sprzeczności i oddania,
Ogromnie poruszająca.
W końcu miałam przyjemność ją przeczytać, a że kinomaniak ze mnie żaden to nawet nie wiedziałam o istnieniu adaptacji filmowej, do której niedługo muszę przysiąść..
Zostanie w mojej pamięci na zawsze.