Ratownicy czasu recenzja

"Ratownicy czasu" to napisana z humorem i lekkością literatura dziecięca, która bawi i uczy zarazem.
 
Książka opowiada historię dwójki zwykłych nastolatków: Sary i Daniela, którzy nagminnie trafiają na dywanik u dyrektora. Sara przez to, że niepotrafi trzymać języka za zębami, a Daniel przez to, że z nauką historii mu nie po drodze... I tym razem wpadają w tarapaty i oczywiście odwiedzają dyrektora, który każe im przemyśleć swoje zachowanie w stołówce, gdzie telefony nie ma zasiegu😱 Jednak nieoczekiwanie na ścianie stołówki otwiera się dziura i wydostaje się z niej... kot! Nie jest on znowu takim zwykłym kotkiem, jest kotem z przyszłości i potrafi mówić! Nasi bohaterowie za namową owego kota wyruszają w podróż do przeszłości, do XV wiecznej Bolonii. Tam spotykają patrona swojej szkoły - Mikołaja Kopernika i poznają życie z tamtych czasów.
 
 Ta książka byłaby świetną lekturą szkolną. Jest ciekawa i pouczająca, a do tego zabawna. Nie sposób się przy niej nudzić. Opisy miejsc są dokładnie i szczegółowo przedstawione. Młody czytelnik ma okazję poznać czasy XV wiecznej Bolonii. Trudy życia tamtego okresu, ale i Mikołaja Kopernika z zupełnie innej strony. Bohaterowie są natomiast pełni emocji i młodzieńczej radości. Nie są wyidealizowani, mają wady i zalety oraz jak każdy popełniają błędy. Młody czytelnik może się z nimi identyfikować. 
 
 "Ratownicy czasu" to nauka po przez zabawę. Mieszanka przygody, humoru, ciekawostek historycznych i zabawy. Można przy niej miło spędzić czas i dowiedzieć się ciekawych rzeczy. Polecam!