Powiedz pszczołom, że odszedłem recenzja

Diany Gabaldon chyba nie muszę przedstawiać. Autorka rozchwytywanej i jeszcze do niedawna uważanej za białe kruki serii „Obca”, która ma już dziewięć tomów. Na podstawie powstał bestsellerowy serial „Outlander”. Zarówno książka, która została przetłumaczona na wiele języków, jak i adaptacja zebrała rzeszę fanów na całym świecie. Wiele razy słyszałam o tej serii i sama chciałam sprawdzić. Jednak jakoś tak nie było po drodze. Kiedy wyszedł najnowszy 9-ty tom postanowiłam, że może zobaczę. „Powiedz pszczołą, że odszedłem” miało premierę we wrześniu tegoroku, więc jest to nowość na rynku wydawniczym.
***
„Między drzewami coś się poruszyło. Kobieta… młoda kobieta, w niebieskiej bluzce w kratę i szarej spódnicy, spod której wyglądał rąbek haftowanej halki. Po chwili zobaczyłam jej głowę. Rozpoznałam Caitrionę McCaskill. Z koszem w ręce szła w dół wzgórza zdecydowanym krokiem. Nie wszyscy mieli obiekcje wobec Bobby’ego Higginsa. – A co sądzicie o niej? – spytałam pszczół, ale jeśli miały jakieś zdanie, zachowały je dla siebie.”.
***
Co do treści. Dla osób czytających poprzednie tomy, to jest kontynuacja. Jednak dla osób, które są np. po obejrzeniu serialu chcą po prostu przeczytać to będzie parę uwag dla was (ja od razu mówię, że nie widziałam też serialu). Powiem tak bałam się, że wejście w tę serię w 9 tomie będzie bardzo ciężkie. Jednak wcale nie było aż tak źle, jakby to mogło być jednak nie polecam tej praktyki. Sama po czasie jednak wolałabym przeczytać cały cykl albo chociaż zobaczyć serial, a nie tom wyrwany. Cóż, to była moja decyzja wiadomo, niektórych rzeczy musiałam się domyślać Jadnak wydaje mi się, że autorka wplotła w fabułę przypomnienie tego, co było. Muszę powiedzieć, że bardzo podoba mi się to jak autorka wpisuje fakty historyczne i ogólnie historie w opowieść. Człowiek się czuje, jakby razem z bohaterami przeniósł się w czasie. Co do samych bohaterów, to szczerze polubiłam ich i bardzo chętnie dalej dowiadywałam się, co będzie dalej. Choć książkę spokojnie, można gabarytowo zaliczyć do „cegieł” to czyta się ją ekspresowo. Zwroty akcji powodowały, że nie chciało się jej odkładać, a końcówką oczywiście zachęca do sięgnięcia po kolejny tom. Nie czuję, że straciłam czas przy lekturze wręcz chętnie poświęcę na tę serię go jeszcze więcej. Także polecam raczej czytać całą serię, bo wydaje się, że jest tego warta, a przynajmniej ten tom jak najbardziej zachęcił mnie do nadrobienia poprzednich części. By potem w pełni delektować się kolejnymi przygodami bohaterów i poznawaniem ich kolejnych zmagań.