Powiew wiatru nadziei recenzja

"Dla bliskich jesteśmy gotowi na największe poświęcenie".

Z niecierpliwością wzięłam do ręki ostatni tom “Podróży wołyńskiej” i całkowicie przepadłam. Z ciekawością zanurzyłam się w dalszych losach rodziny Stawińskich, ich trudnej, bolesnej codzienności. Śmierć Andrzeja burzy pozorny spokój wszystkich członków rodziny. Tę stratę najmocniej odczuli Zygmunt i Maryla. Nastka, która odizolowała się od rodziny, podejmuje decyzje o spędzeniu z bliskimi świąt Bożego Narodzenia. Jej powrót zaskoczył wszystkich i pociągnął za sobą pewne wydarzenia. Zosia zapłaciła wysoką cenę za małżeństwo z esbekiem. Czy skrywane przez dziesiątki lat tajemnice zostaną w końcu ujawnione?

Nie jest to łatwa opowieść… Wielowymiarowa, wnikliwa perspektywa, ukazująca psychologiczne studium ludzkich zachowań. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, zaskakuje i wywołuje sprzeczne emocje. Fabuła ciekawie poprowadzona ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie i przeżywane dramaty. Pani Joanna pisze z pasją, czuć ogromną wiedzę historyczną. Atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne, rewelacyjnie wykreowane osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałem ich kręte życiowe ścieżki. Bardzo się z nimi zżyłam, z całego serca im kibicowałam, miałam nadzieję, że znajdą to czego szukają i upragniony spokój.

Ludzkie życiowe zawirowania, na tle zajmująco ukazanego tła historycznego. Poznań, lata siedemdziesiąte ubiegłego wieku, PRL – w całej swej gorzkiej okazałości. Rodzina Stawińskich została mocno doświadczona przez los. Wszyscy zaznali wiele zła, widzieli straszne rzeczy. Dorasta nowe pokolenie, odchodzi starsze, taka kolej rzeczy. Złe i dobre chwile, smutki i radości, gorzkie rozczarowania. Codzienne dramaty, przemoc domowa, problemy rodzinne, różne odcienie miłości, czasami jej nadmiar, przytłaczająca codzienność, walka o lepsze życie. Marzenia, namiętności, nadzieja…

Fascynująca, mądra, nietuzinkowa, potrzebna seria. Daje do myślenia, ukazuje jaką siłę dają więzy rodzinne. I to zakończenie, uch… Pięknie, tylko żal, że to już koniec. Serdecznie polecam całą serię.