Metro 2034 recenzja

Moskwa 2034. Od pamiętnych wydarzeń, które miały miejsce na stacji WOGN minął rok. Jednak na drugim krańcu metra, mieszkańcy Sewastopolskiej stacji toczą dzień w dzień walkę o przetrwanie z kolejnymi potworami schodzącymi z powierzchni. Życie mieszkańców tej stacji jest zależne od dostaw amunicji, które w zamian za generowanie energii elektrycznej przekazuje im Hanza. Jednak pewnego dnia obiecana dostawa nie dociera do stacji, karawany giną bez wieści i urywa się wszelka łączność.

Zagadkę, dlaczego tak się dzieje, ma rozwiązać dziwny bliznowaty brygadier, zwany również jako Hunter i stary kronikarz metra Homer.

Czy odkryją, dlaczego dostawy zostały przerwane? A może dowiemy się też przy tym jak to się stało, że Hunter jednak żyje? Oraz czy zrozumiemy uczucie, które zrodzi się w sercu młodej dziewczyny?

Nie zaskoczę was stwierdzeniem, że aby się o tym przekonać, trzeba sięgnąć po tę książkę ;).




Zacznijmy może od początku. Minął rok odkąd sięgnęłam po pierwszy tom trylogii od Dmitry Glukhovskiego i teraz tak sobie myślę, że dobrze zrobiłam zwlekając z czytaniem drugiej części. Dlaczego? No cóż... z książką ,,Metro 2033'' wciąż mam mały problem, no właściwie z końcówką, która jednocześnie mi się podobała i nie podobała. Do tej pory nie potrafię tego stwierdzić i jest to na swój sposób irytujące.

No ale dobrze, dałam szansę drugiemu tomowi i cieszę się, że to zrobiłam, bo jeden bohater szczególnie przypadł mi do gustu i bardzo fajnie poprowadził większość narracji książki. O kim mowa? A o starym Homerze, który niczym antyczny filozof miał takie rozmyślania na temat życia, potworów i ogólnie całej rzeczywistości, że normalnie nie da się nie lubić tej postaci. Choć trzeba przyznać, że staruszek czasami potrafił mnie wnerwić swoim niezdecydowaniem lub tchórzostwem, to w ostatecznym rozrachunku podobał mi się najbardziej z całej książki. Był naprawdę dobrą i żywą postacią. Tak dobrze został wykreowany przez autora, że nawet kiedy rozdział nie był z jego perspektywy, to wiedziało się mniej więcej podświadomie, co temu filozofowi kryje się pod kopułą.

Co do dwójki pozostałych bohaterów... no cóż, nie będę udawać, że rozumiem skąd się nagle wzięła taka relacja między nimi albo że wiem, dlaczego Sasza zachowywała się tak a nie inaczej (mimo że poznaliśmy jej historię), albo dlaczego Hunter jednak nie zrobił tego czegoś (nie mogę wam zdradzić czego - spojlery)

A co do samej fabuły, była niezła. Momentami zaskakiwała, ale finał mnie jakoś nie porwał. Po prostu stało się, co się miało stać i tyle. W sumie nawet się tego spodziewałam, patrząc na poprzedni tom.

Niemniej zachęcam was do sięgnięcia po tę książkę, chociażby dla samych rozważań życiowych Homera i dla klimatu, który panuje w metrze. Ja osobiście dzięki temu, że przez ten rok ''dojrzałam'' do dalszego czytania tej trylogii na pewno sięgnę jeszcze do końca 2021r. po ostatni tom Metra.

,,Metro 2034'' dostaje ode mnie 7/10.