Ostatnia z dziewcząt Moon recenzja

Wciąż mam w głowie tą historię, która "na pierwszy rzut oka" wydaje się całkiem zwyczajna, złożona ze schematów tak dobrze znanych z innych książek z gatunku "literatura obyczajowa". Co więc sprawia, że "Ostatnia z dziewcząt Moon" autorstwa Barbary Davis jest tak wyjątkowa?.

Klimat historii, pozostawianych dla potomności pamiętników czy małego miasteczka, gdzie odmienność jest niedopuszczalna, niewyjaśniona zbrodnia wśród osób, które razem dorastały i każdego dnia mówiły sobie "dzień dobry", śmierć nestorki wyjątkowego rodu niesamowitych kobiet posiadających różnorakie dary, których bali się zwyczajni mieszkańcy Salem Creek, a także trudne relacje rodzinne, które nie raz wzburzały lub wzruszały do łez. Nie sposób nie wspomnieć także o kreacji bohaterów, którzy wzbudzali może nie zawsze pożądane emocje, lecz jedno jest pewne nie można było przejść wobec nich obojętnie.

Lizzy Moon jako ta tytułowa Ostatnia z dziewcząt Moon przed ośmioma laty uciekła do Nowego Jorku od szeptów, plotek i brzemienia czy jak inni woleli myśleć daru, który spoczywał na kobietach z jej rodziny. Wszystko to łączyło się dla niej z osobą babki Althei, która wychowywała ją po ucieczce z domu matki Lizzy - Rhanny. Poznajemy jej historię, gdy otrzymuje od tajemniczej kobiety list z którego dowiaduje się o śmierci babki, przepisaniu jej rodzinnej farmy i konieczności powrotu do miejsca, którego nie zamierzała już nigdy więcej oglądać.

Postanawia załatwić niedokończone sprawy i raz na zawsze zapomnieć o farmie, Salem Creek i o swoim dziedzictwie. Nie spodziewa się jednak, że los ma wobec niej inne plany, a wydarzenia, które rozpoczęły się wraz z jej powrotem w rodzinne strony odmienią jej życie na zawsze.

To co również zwróciło moją uwagę to sposób przedstawienia męskich postaci. Z jednej strony w rodzie Moon nie było dla nich miejsca, no może poza koniecznością spłodzenia córki, z drugiej zaś mężczyźni pojawiający się wokół nich byli niezwykle intrygujący i charakterni.

Dodatkowo życiowe lekcje pozostawione w księdze Althei dla Lizzy były niezwykle wzruszające, a małomiasteczkowa zbrodnia prowadzona w taki sposób, że możecie do końca nie domyśleć się kto był sprawcą i jaki był jej motyw.

To co sprawiło, że odjęłam jedną gwiazdkę to niezdecydowanie Lizzy. Domyślam się dlaczego autorka poprowadziła bohaterkę w taki sposób i że rzadko kiedy można w książkach spotkać postać idealną, taką w sam raz, lecz w wielu momentach było to irytujące.

Podsumowując: Na tle książkowych pozycji ze schematami, które wymieniłam powyżej "Ostatnia z dziewcząt Moon" wypada bardzo dobrze. Język jest prosty i przystępny, a nowoczesność sprawia, że bardzo łatwo jest się utożsamić z postaciami. Ufam, że podobnie jak ja wciągniecie się w historie kobiet z rodu Moon i sprawicie, że o tym tytule będzie nieco głośniej. Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.