Coraz głębiej recenzja

Nie mam pojęcia jak pisarce udało się napisać zarówno wciągającą, jak i chwilami nudną książkę.
Sama fabuła była ciekawa. Tajemnica z przeszłości, odkryta kawałek po kawałku. Niestety Laura Lippman nie oszczędziła zbędnych opisów, (wgłębiania się w historię stanu, w którym mieszkała bohaterka).
Trzeba jednak przyznać autorce, że potrafi zaskakiwać czytelnika. Zakończenie- szok. Fakty utajnione przez bohaterów- oczy na wierzch wychodzą.

Samą historię obserwujemy z punktu widzenia „Lu”- Louisy Brant, oraz narratora wszystkowiedzącego na jej temat.
Samą Lu nie sposób oceniać. Nie można ją zrozumieć. Nie mam pojęcia jak można być tak pompatycznym i zadufanym w sobie człowiekiem. Jeśli chciałbyś być poniżony, lub po prostu niesprawiedliwie oceniony, (któż by chciał?), to myślę, że właśnie Lu by tak Cię potraktowała.
Bo była córką prokuratora okręgowego. Bo ciągle się nad sobą użalała, chociaż sama zachowywała się jak hipokrytka. Ponieważ najgorszego nie przeżyła, bo ktoś ją uchronił przed tym.

CORAZ GŁĘBIEJ wywołuje wiele emocji. Książka, której łatwo nie zapomnisz i porusza wiele tematów, jak: gwałt, homoseksualizm w latach 70’, depresja i rodzicielstwo bez fajerwerków.