Psy gończe recenzja

Ta książka była moim pierwszym spotkaniem z norweskim autorem: emerytowanym policjantem z długoletnim stażem. Widać, że Horst zna robotę policyjną na wylot, bo nie wciska czytelnikowi żadnych banialuk, czy fantazji.

Osią fabuły jest sprawa morderstwa sprzed kilkunastu lat, sprawca został wykryty i osądzony na podstawie badania DNA niedopałka papierosa znalezionego na miejscu zbrodni. Po wielu latach, gdy osądzony sprawca wychodzi na wolność, powtórzone badania pokazują, że niedopałek był podrzucony a prowadzącego wówczas śledztwo inspektora Williama Wistinga, bohatera książek Horsta, oskarża się o sfałszowanie dowodów. Wisting zostaje zawieszony, ale przekonany o winie podejrzanego, stara się dociec, kto mógł sfabrykować dowód DNA.

W tym samym czasie córka Wistinga Lina, która jest dziennikarką śledczą, dociera na miejsce innego, niepowiązanego zabójstwa i prowadzi swoje dziennikarskie śledztwo. Treść książki stanowią dwa przeplatające się wątki: ponownie otwarte śledztwo sprzed lat i sprawa nowego morderstwa. Dzieje się.

Dla mnie przede wszystkim książka Horsta opowiada o problemie często pojawiającym się w pracy policji, a o którym rzadko się czyta w kryminałach, najlepiej zilustruje to cytat: „Śledczy wyrabiali sobie zdanie na temat przebiegu wydarzeń już na podstawie pierwszych zebranych dowodów. A potem następował nieświadomy proces szukania potwierdzenia.” I dalej: „Zamiast sprawdzać to, co mogło przemawiać za niewinnością podejrzanego, wszystkie informacje, które podważały przyjęty kierunek dochodzenia, ignorowano lub tłumaczono na jego niekorzyść. Właśnie takie mechanizmy psychologiczne sprawiały, że czasami skazywano niewinne osoby.” No cóż, zdarza się to częściej,niż nam się wydaje, vide sprawa Tomasza Komendy. Zdaje się, że jest to tak silna prawidłowość psychologiczna, iż trudno jej uniknąć, ale ważne, żeby śledczy zdawali sobie z tego sprawę.

Dostaliśmy więc niegłupi kryminał z zaskakującym zakończeniem poruszający ważny, realny problem,. Czegóż więcej wymagać od tego typu powieści?