Antidotum recenzja

Maks Zuber, były oficer operacyjnych Polskich Sił Zbrojnych. Mieszka i pracuje ma Islandii, z dala od ludzi, którzy mogą go kojarzyć. Prowadzi spokojne życie, jednak przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Matka i siostra naszego głównego bohatera dalej mieszkają w Polsce, jednak stracił on ważne osoby w wypadku samolotu w Smoleńsku. Na dodatek nagrał on telefonem moment katastrofy. Jak się okazuje tajne służby rosyjskie wiedzą o tym i nie spoczną póki nie zniszczą nagrania.

Koło Maksa wprowadza się kobieta z synem. Szybko łapią dobry kontakt. Mężczyzna zaprzyjaźnia się z sąsiadami. Jednak spokój zostaje przerwany. Maksa odnajduje ktoś z Rosji. Główny bohater książki musi chronić swoich sąsiadów i znowu uciekać w inne miejsce. Okazuje się, że nie tylko KGB go szuka, FBI także interesuje się jego postacią. Bohater ucieka od przeszłości, która ciągle za nim idzie jak cień i nie chce się odczepić.

Książka jest pełna zwrotów akcji, ciekawych momentów i dyskusji. Ma dużo mocnych cytatów dotyczących życia. Sam główny bohater jest osobą, która przeżyła piekło, które zostawiło po sobie ślady. Jednak jest silną postacią, mająca swoje wartości i idee. Autor ciekawie opisuje zmagania Maksa z innymi, ale także samym sobą. W trakcie książki pojawia się wiele wątków. Zmaganie z przeszłością, polityka, miłość, przyjaciele, wymuszone podróże, trudności życiowe, które nadają szybkiego tempa i przyjemności w czytaniu. A to tylko garstka, które udało mi się wymienić!

„Antidotum” jest thrillerem z wątkami politycznymi, w których autor czuję się bardzo dobrze, co odczuwa się podczas czytania. Brudna gra i intrygi nie są mu obce co pokazuje w trakcie trwania fabuły książki.
Za książkę dziękuję Klubowi Recenzenta serwisu internetowego nakanapie.pl.