ROSJA PUTINA recenzja

Adwokat Anna Stawicka, pełnomocniczka rodziny Anny Politkowskiej, w trzynastą rocznicę zabójstwa dziennikarki powiedziała w mediach, że śledztwo w sprawie zbrodni jest "uśpione". Komitet Śledczy nie skomentował oficjalnie toku sprawy.
W roku 2019 pod domem, gdzie mieszkała Politkowska ( Moskwa) i gdzie zabójca zastrzelił ją na klatce schodowej, w kolejną rocznicę śmierci dziennikarki złożono kwiaty. Uczynili to min działacze międzynarodowej organizacji obrony praw człowieka Amnesty International. W sprawie morderstwa Anny, rodzina złożyła wniosek o przesłuchanie Ahmeda Zakajewa ( obecnie przebywa w Londynie i tam prowadzi swoją działalność), byłego szefa emigracyjnego rządu Czeczenii. Śledczy przyjęli ten wniosek, ale do przesłuchania nigdy nie doszło.

Anna Politkowska niezależna rosyjska dziennikarka, znana ze swojego bardzo krytycznego stosunku do polityki i administracji Putina oraz wojny w Czeczenii. Kilkakrotnie brała udział w negocjacjach dotyczących uwolnienia, porwanych min w październiku 2002 roku podczas zajęcia przez terrorystów teatru w Dubrowce ( nieoficjalnie mówi się, że to Władimir Putin na potrzeby polityczne kraju, kazał wziąć zakładników), dwa lata później podczas tragedii w Biesłanie nie udało jej się dotrzeć na miejsce ( podejrzewano, że dodano jej środek podtruwający do herbaty). Została zamordowana 7.10.2007 roku, w windzie jej mieszkania. Publicystkę postrzelono. Na miejscu zbrodni znaleziono pistolet i łuski.
Dziennikarka występuje w ostatnim filmie Andrieja Niekrasowa pt. " Bunt. Sprawa Litwinienki ( 2007) ". Twórcy tego filmu ukazali w nim swoją subiektywną wizję dzisiejszej Rosji. Przedstawili oni opinię, że osoby nie wygodne dla władzy są systematycznie i stopniowo likwidowane.

" Rosja Putina" To pierwsza książka Autorki, która ukazała się odważnym drukiem w języku polskim w roku 2005.
Wydawnictwo Studio Emka bez żadnej cenzury pozwoliło milionom Polakom, na samodzielną weryfikację rewelacji Politkowskiej.
Dziennikarka w sposób pełen determinacji swoją publikacją, postanawia odkłamać wizerunek człowieka, który w 2000 roku został prezydentem Federacji Rosyjskiej ( po totalnym pijackim skompromitowaniu Borysa Jelcyna). Wladimir Putin od momentu wkroczenia do oficjalnej polityki Kremla, sprzedaje swój wizerunek światłego, otwartego i tolerancyjnego przywódcy, którego największym pragnieniem po upadku Żelaznej Kurtyny jest silne związanie się z Zachodem.
Anna patrząc obiektywnie z samego centrum wszelkich wydarzeń, dla udowodnienia swojej tezy o brutalności, zamordyzmie, tłamszeniu swobód obywatelskich Rosjan opowiada o totalnej, despotycznej kontroli jaką sprawuje Putin nad życiem obywateli Rosji. Mafijne transakcje, pozbawiona kontroli władza oligarchów , afery w obwodach, wielka korupcja oraz niewyjaśnione samobójstwa w wojsku i aparacie sprawiedliwości, całkowity upadek rosyjskiej inteligencji, tragiczna nieudolność władzy podczas odbicia zakładników w rosyjskim teatrze - wszystkie te wątki i dużo więcej poddaje Autorka dokładniej obserwacji i wnikliwej analizie.

Ta książka traktuje o Wladimirze Putinie - nie w taki sposób w jaki jest postrzegany na Zachodzie, czyli przez różowe okulary. Na zasadzie może w Rosji kiedyś coś się zmieni.
Putin jako produkt najbardziej mrocznej służby wywiadowczej swego kraju - niestety nie zdołał wznieść się ponad środowisko, które go ukształtowało i przestać zachowywać się jak podpułkownik radzieckiego KGB.
Każda krytyczna książka wydana na terenie Federacji Rosyjskiej kończąca jej premierę śmiercią Autora, jest godna zainteresowania.
Jest to jedna z lepszych publikacji o problemach dzisiejszej Rosji pod rządami wyrafinowanego polityka. Być może tematy poruszone w książce są mało znane i gdzieś zamiecione pod dywan przez wielką międzynarodową politykę , jednak szok wywołany przeczytaniem, skłania do zainteresowania się poruszonymi wątkami.

Za śmierć Anny Politkowskiej, 14 grudnia 2012 roku skazano Dmitrija Pawluczenkow. Informację tę podało Amnesty International. Jest to były oficer policji, który wyrokiem sądu został skazany na 11 lat kolonii karnej o podwyższonym nadzorze. Czy skazano faktycznie winnego? Opinia publiczna zwłaszcza Stanów Zjednoczonych, Gruzji oraz Czeczenii wątpi w sprawiedliwość wyroku. Tym bardziej, że 9 czerwca 2014 roku skazano również Mustama Mahmudowa oraz Łom- Alego - Gajtukajewa.

Pozycja o współczesnej historii człowieka, trzęsącego Rosją i światem, którą trzeba mieć.