Pułapka na anioły recenzja

Wszystko rozpoczyna się w rodzinnym domu. Kształtujemy swoją osobowość, doświadczamy. Nawet najlepsi rodzice mają jakieś wady. Stają się autorami naszych lęków klęsk i rozterek. Często dorastamy w braku akceptacji i niespełnieniu. Osaczeni problemami dorosłych. Żyjemy z tą rodzinną klątwą, która przytłacza. Nie pozwala być sobą, cieszyć się, osiągnąć sukcesy. Po latach wyruszamy z plecakiem pełnym wyniesionych przekonań. Błędnych, bolesnych. Nasze traumy dzieciństwa, a wystarczy rozliczyć przeszłość. Opuścić dziecięcy pokoik, który nosimy w sobie. Zabrać z niego tylko to co istotne. Odrzucić nieprawdę. Zamknąć drzwi. Na zawsze. Nie każda rzecz jest warta tego, by poświęcić jej uwagę, a co dopiero, by nosić ciągle w sobie zadrę.

Rok z życia rodziny. Lata osiemdziesiąte XX wieku i codzienność tamtych czasów. Mała mieścina Karczyca i siedmioletni Wojtek próbujący odnaleźć sens istnienia. Żyje pomiędzy ojcem milicjantem, tyranem, ukrywającym prawdziwe oblicze i zagubioną matką, uległą oprawcy. Wyblakły i zapomniany świat PRL-u. Dzieciństwo, które determinuje dorosłe życie. I zło czyhające za drzwiami. Życie to pułapka. Trzeba uważać, żeby nie wpaść w jej sidła.

Ależ to było dobre. Piękna proza, momentami poetycka przemawia i zachwyca. Zanurzycie się w jeziorze czasu i przywołacie wspomnienia, które wprowadzą nostalgię.

Autentyczna do bólu opowieść o zmaganiu się z codziennością w dziecięcym świecie. O odrzuceniu, wybaczaniu, utracie, przemocy, piętnie, uzależnieniu. I samotności, która przenika z kart tej powieści. Każdy z bohaterów zanurza się w niej. Zatapia w studni smutku i nieustannego lęku. Tęsknota za tym co się nie wydarzyło, a mogło się wydarzyć. Wyjście z tego lochu samoudręczenia gwarantuje szczęśliwe życie, ale czy uporanie się z traumami przyniesie wyzwolenie?
Poznamy przeszłość. Bolesną, której nie można wymazać. I przyszłość, która depcze po piętach. Emocjonalna niestabilność i lawirowanie w trudnej rzeczywistości w poszukiwaniu spełnienia. I ta dziecięca wiara i nadzieja na lepsze jutro, które nie nadchodzi.

Chłopiec ucieka w świat wyobraźni. Pragnie bliskości, akceptacji i przyjaźni. Kogoś kto uchroni przed obojętnością i złem otaczającego świata. Przecież każdy ma prawo zapomnieć, choćby na chwilę. Tytułowe anioły chronią i pozwalają przetrwać beztroskie lata naznaczone piętnem, ale mogą również doprowadzić do tragedii.

Przeżyte traumy powracają pod różnymi postaciami. Przemilczenia, o których nikt nie mówi i które osaczają się na dnie serca. Niepokojące i mroczne odsłaniają ludzką duszę. Świadectwo rodzinnego cierpienia. Przemoc doznawana w dzieciństwie jest jednym z najgorszych doświadczeń jakie może przydarzyć się człowiekowi.

Oszałamiający debiut @marcin_grzelak_profil_autorski . Aż trudno uwierzyć, że to debiut. Przejmujący, trudny. Mocny. Takie chcę czytać. Gorąco polecam.

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwolira