Punk 57 recenzja

Punk 57 to druga książka autorki jaką miałam możliwość przeczytać. Najpierw przeczytałam ją w wersji ebook a później byłam tak oczarowana tą pozycją , że musiałam ją zakupić w formie papierowej. Jak dla mnie świetna powieść i zasługuje na najwyższą notę. To nie jest typowa młodzieżowa powieść o zakochanych nastolatkach i ich banalnych problemach- tutaj naprawdę pokazane są ciężkie sytuacje młodzieży.
Opowieść opowiada o nastolatkach, którzy zaprzyjaźniają się ze sobą w bardzo nietypowy sposób. Szkoły, głównych bohaterów: Mishy i Ryen zorganizowały projekt mający na celu nawiązania korospondencyjnej przyjaźni. Wymiana listów, spowodowała , że główni bohaterowie najpierw zaprzyjaźnili się a później pokochali. Pisali do siebie siedem lat i w tym czasie zawarli układ- zerwo wyszukiwania się na portalach społecznościowych , odwiedzania w domu, rozmów przez telefon , czy nawet wymiana zdjęć. Ich przyjaźń miała ograniczyć się tylko do pisania do siebie listów. Obydwoje zakochują się w sobie i gdy sobie to uświadamiają nagle Misha przestaje pisać do Ryen... kontakt się urywa..dochodzi do tragedii ..
Misha  przestaje pisać listy i łamie podstawową zasadę , gdy przez przypadek na imprezie na której się znajduje słyszy imię swojej ukochanej przyjaciółki. 
 Natomiast Ryen zadręcza się utratą kontaktu ze swoim przyjacielem , nie może się z tym pogodzić. Kilka miesięcy później w jej szkole pojawia się nowy uczeń Mason. Od samego początku nowy uczeń nie jest przyjaźnie nastawiony do Ryen. Czy główna bohaterka pogodzi się z utratą przyjaciela? i czy przekona do siebie nowego ucznia? i co się stało z głównym bohaterem? to już sami musicie przeczytać i się dowiedzieć. Z mojej strony mogę powiedzieć, że książka warta przeczytania. 
W powieści pokazane jest smutna codzienność nastolatków  : tych wyrzutków i dziwaków , osób którzy mają niską samoocenę i szukających przyjaźni u rówieśników. Przedstawione zostaje poczucie straty , wykluczenie . Główni bohaterowie okłamują siebie nawzajem i mają tajemnice by wypaść przed tą drugą osobą jak najlepiej a jednocześnie wiedzą o sobie lepiej niż inni ich znajomi. Obydwoje noszą maski i boją się je zdjąć. 
Książkę czyta się szybko jest wciągająca, trudno się od niej oderwać . Autorka używa narracji trzecioosobowej , dzięki czemu możemy poznać punkt widzenia obojgu nastolatków. Pojawia się tutaj tajemniczość . Książka trzyma  w napięciu. Czytelnik czeka tylko aż wszystkie zagadki zostaną wyjaśnione.