Rana recenzja

Podobno czas leczy rany. Jednak niektóre nigdy się nie zabliźniają..........................

Co to była za lektura............ Jestem pod ogromnym wrażeniem.......... Dawno nie czytałam czegoś tak dobrego. Jeszcze jestem cała w emocjach. To była moja pierwsza styczność z autorem, po obejrzeniu pierwszego odcinka Żmijowiska, wiedziałam, że muszę sięgnąć po książki pana Wojciecha. I na pewno na Ranie moja przygoda się nie skończy. Już czyham na następną pozycję i właśnie w planach mam Żmijowisko. Najpierw jednak wole przeczytać książkę zanim wezmę się za serial:):)

Rana to książka, która trzyma w napięciu do samego od początku do samego końca. Wątki są tak skonstruowane, że nie jesteśmy w stanie wpaść na trop od samego początku i to było wspaniałe w tej lekturze. Uwielbiam w tego typu książkach nieprzewidywalność oraz jak zakończenie wbija mnie w fotel. I tak było w przypadku Rany.

Klementyna rozpoczyna pracę w prywatniej szkole. Jednak nie jest to normalna szkoła, już na samym początku dzieją się dziwne rzeczy. Dyrektorka wydaje się trochę "zbzikowana". Jest przemiła po czym za chwilę pokazuje zupełnie inne oblicze. Gdy pod torami pociągu ginie jedna z uczennic, Marysia, jej nauczycielka Elżbieta, próbuję na własną rękę odkryć co się stało z dziewczyną, czy to faktycznie był tylko wypadek, czy może zabójstwo. Jednak Elżbieta sama ginie w niewyjaśnionych okolicznościach, a dyrektorka szkoły próbuje wszystko zamieść pod dywan. Nie wiadomo co się z nią stało. Jedyne osoby, które coś widziały i które cokolwiek wiedzą to Klementyna oraz wycofany uczeń Gniewomir. Teraz to oni prowadzą prywatne śledztwo, które doprowadzi do nie jednej tragedii....................

Czy uda im się odkryć co stało się z Elżbietą???

Brawo dla pana Wojciecha👏 Od przeczytania Rany to teraz mój ulubiony autor;) :) Wykreował on świetne postaci oraz stworzył niesamowitą fabułę. Ja jestem pod wrażeniem. Czytaliście? Jakie są wasze opinie? Podzielcie się swoimi spostrzeżenienia na temat książki.........