Biurowy kochanek recenzja

[…] Żyjmy jak chcemy, wyglądajmy tak, żebyśmy się same sobie podobały i same czuły się dobrze w swoim ciele. Jak coś się komuś nie podoba, to niech nas pocałuje w nasz pomarszczony tyłek[…]

Fenomenalna, pełna żaru i ognia podniecenia, powodująca, że momentami włos się jeży nie tylko na samej głowie, ale też na całym ciele.

Oto historia o Elizie. Zwykłej, normalnej kobiecie, szarej, takiej, którą nikt nie zauważa. A on chciałaby być docenioną, poczuć się spełnioną kobietą. I oto pewnego dnia spotyka, być może swego księcia z bajki. Przystojnego, namiętnego i powodującego, że stopy uginają się pod nią, mężczyznę. Marka. Ów tajemniczy kochanek, sprawia, że Eliza zaczyna kochać siebie, swe ciało, akceptować siebie taką, jaka jest. Zaczyna przy nim odżywać. Ufać mu. Wie, że jest facet, który sprawia, że czuje się seksowna. I nagle ich kontakt się urywa. Tak po prostu, a Eliza próbuje go znaleźć.

Do tej pory moje ręce drżą. Próbuje się uspokoić. Nawet przykładanie czegoś zimnego do mojej twarzy, kompletnie nie pomaga. Było tyle emocji, że nie sposób ich opisać, bo to trzeba samemu przeżyć.
Akcja od samego początku jest iście ognista. Za każdym zbliżeniem bohaterów policzki płoną żywym ogniem, w podbrzuszu lata stado dzikich motyli. Oddech staje się płytki. Mimowolnie zaciskają się uda, a ty zagryzasz wargę. Bo przed twoimi oczami masz Boga seksu, władczego i zmysłowego kochanka. Jest coś w nim intrygującego i szalenie pociągającego. Coś, co sprawia, że miałam nie raz ochotę zamienić się z główną bohaterką. Byłam nim zauroczona, chciałam go bliżej poznać. I nagle znika. Czar pryska. Jednakże pojawia się ktoś inny. Ktoś, kto znowu zaczyna mnie intrygować. Kolejny facet. I znowu rozszalałe motyle zaczynają atakować. Dbać o to, aby moje serce waliło tak, jakby chciało wyskoczyć z piersi, a włoski na skórze zaczynały się jeżyć. Nie wierzycie? Przekonajcie się same.

Jednakże ta książka nie jest tylko o samym seksie. O zbliżeniu dwóch osób. I fantazjach erotycznych, o pozycjach seksualnych. O władczych mężczyznach, którzy niskim, basowym głosem każą ci coś zrobić, doprowadzając cię do szaleństwa. Ta książka jest przede wszystkim o tym, że my kobiety powinniśmy się nauczyć akceptować swe ciało, nawet jeśli jest pełne niedoskonałości. Nawet jeśli mamy blizny, rozstępy. Nawet jeśli jesteśmy grube, nie mamy ciała modelki. Bo dzięki tym niedoskonałościom jesteśmy piękne, seksowne, prawdziwe i możemy być traktowane jak boginie, a nawet wręcz powinniśmy być. Bo jestem przekonana, że w każdej kobiecie jest taki seksowny wampir. Wampir, który potrafi kusić, zachęcać, pokazywać kocie pazurki, ale też jest odważny i walczyć o swoje. Bo tylko dzięki takiej akceptacji siebie samej, pokazujemy swą prawdziwą twarz.

Wiadomo, są gusta i guściki, o których się nie dyskutuje. Mnie się ta pozycja bardzo podobała, ale zachęcam do wyrobienia swojej własnej opinii.