Recenzja książki Emerald

Książka fenomenalna jedna z najlepszych. Bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła .Była niebywale przyjemna i szybka w czytaniu. Przeczytałam w niecałe 2 dni ,więc dość szybko. To ile tam jest słodkości jest nie do pojęcia. Często sie wzruszałam ,lecz najczęściej ze śmiechu i słodkości. Byłam również zrozpaczona listem Vincenta. Ale ogólnie książka jest bardzo szczęśliwą i relaksującą książką. To jak pokochałam głównych bohaterów jest nie do opisania. Myślę ,że książka zostanie na długo w moim sercu.

Książka opowiada o dwudziesto-trzyletniej dziewczynie ,która jest słodka jak jej wypieki, która zostaje porwana. Tak wiem spodziewacie się już syndromu sztokholmskiego, nawet sama Valeria tak sądzi ,lecz z czasem odkrywa ,że to nie on ... Historia Vincenta i Valerii zaczyna się od tego ,że dziewczyna ma upiec i zaprezentować tort na przyjęciu urodzinowym bohatera. Gdy ich spojrzenia się spotykają jest już po nich...

Ona jest słodka ,radosna ,piękna ,zadziorna i daje orgazmy podniebieniu.
On za to twardy, mroczny, tajemniczy i o przerażającym spojrzeniu .
Czy pasują do siebie te połączenia ? Czy są one bezpieczne? Jak się to skończy ?

Zaufajcie mi .Jestem zwolenniczką zaznaczania ważnych fragmentów karteczkami samoprzylepnymi. Chyba nie ja jedyna co? Przy tej książce nie mogłam się opanować w zaznaczaniu ,oczywiście przeważają u mnie w tej książce ,kolor różowy (romantyczne/słodkie) i żółty (śmieszne). Znajdą sie również takie niebieskie (czyli SMUTne ;) i niestety ale fioletowe (smutne ;(

Kontynuacja serii ,,KamienieMiami'' znajduje się na wattpadzie . Dalsze opowiadania są o innych osobach, wiec nie trzeba ich czytać ,natomiast polecam bo pozostałe dwa opowiadania są równie fantastyczne. Jeśli mam stwierdzić to wszystkie te trzy historie podobają mi się na równi .

Ostatnie 60 stron (mniej więcej) to WOW!! .Dzieje się w nich chyba najwięcej i na nich płakałam najwięcej ,ze szczęścia ale też ze smutku. Zakończenie jednak ma szczęśliwe ,do którego mam słabość.

Polecam tą książkę z całego serducha .Myślę ,że nie da się nie pokochać historii Valerii i Vincenta .