Recenzja książki Akwitania

RECENZJA
Q: Witajcie Kochani. Jak tam Wasze plany czytelnicze na wieczór? A może zamiast książki spędzicie wieczór przed telewizorem, z kubikiem gorącej herbaty oglądając swój ulubiony serial? U mnie standardowo: pół godziny przed telewizorem, a potem książka, o ile znowu nie zasnę.
Tym razem mam dla Was recenzję książki „Akwitania” autorki bestsellerowej trylogii Białego miasta — Evy Garcia Saenz de Urturi. Dziękuje wydawnictwu Muza — Muza Black za egzemplarz recenzencki tej historii.
Rok 1137. Książę Akwitanii, najbogatszego regionu Francji, zostaje zabity w Composteli. Jego ciało przybiera niebieski kolor, nosi ślady normandzkiej tortury zwanej „krwawym orłem”. Jego córka Eleonora pała żądzą zemsty i z tego powodu wychodzi za mąż za syna króla Francji Ludwika VI Grubego, którego uważa za mordercę ojca. Ale król umiera podczas ich wesela w identycznych okolicznościach. Z pomocą Akwitańskich Kotów – szpiegów akwitańskiego księstwa – Eleonora i Ludwik VII próbują dowiedzieć się, kto chciał doprowadzić do tego, by na tronie znaleźli się młodzi i niedoświadczeni władcy. Kilka dziesięcioleci przed śmiercią księcia Akwitanii bezimienny chłopiec zostaje porzucony przez swoje pięć matek w lesie. Nie wiemy, czy jest potworem, czy świętym, ale ten mały ocaleniec stanie się z czasem jednym z najbardziej niezwykłych ludzi europejskiego średniowiecza.
Lubię książki oparte na historii, ale tym razem ta mnie nie porwała. Trochę za dużo było w niej dat i elementów historycznych, czym niemiłosiernie mi się dłużyła. Po opisie spodziewałam się mocnego i dobrego kryminału, a tymczasem dostałam powieść historyczną z wątkiem miłosnym. Mnie osobiście ta historia nie porwała, ale każdy z nas ma inny gust i inne zdanie. Mnie się nie podobała, ale kogoś innego mogła zachwycić. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, ale nie bardzo udane. Na pewno sięgnę po Trylogię Białego Miasta tak polecaną przez innych, żeby dać autorce drugą szansę. Absolutnie Was nie zniechęcam do tej książki, wręcz przeciwnie. Powinniście przeczytać i przekonać się sami.