Stan Zagrożenia recenzja

"Nie chcę się tobą dzielić z innymi mężczyznami Julianno. Chcę cię mieć tylko dla siebie. Wolę, żebyś nie miała pracy, koleżanek i...dziecka. Czy mnie rozumiesz?" - ten fragment książki szczególnie zwrócił moją uwagę.
Erica Spindler, to autorka, na którą trafiłam zupełnie przypadkowo, a dziś recenzuję już jej trzecią książkę.
Posiadam najnowsze wydanie tejże publikacji i przyznam szczerze, że kiedy po raz pierwszy wzięłam ją do ręki, jej objętość mnie nieco przeraziła, jednak jak się okazało, zupełnie niepotrzebnie.
Erica Spindler wyróżnia się dość nietypowymi pomysłami, za każdym razem w swoich książkach wykorzystuje różne motywy.
"Stan zagrożenia", to książka zawierająca w sobie miłość, zdradę, ból, zazdrość, choroby psychiczne, znajomości, niezrozumienie (...) To wszystko zostało połączone w jedną całość w niebanalny i wg mnie rewelacyjny sposób.
Czytając lekturę miałam wrażenie, że to się dzieje naprawdę. Bohaterowie i ich myśli, to coś, co pozwoliło spojrzeć na narrację z nieco innej perspektywy.
Z jednej strony wiadomo było o co chodzi, jednak "Stan zagrożenia" zaskoczył mnie wiele razy.
Przyznam szczerze, że na początku pomyślałam sobie, że to będzie kolejna książka z happy endem. Cieszę się, że moje myśli się nie sprawdziły i prawie do końca nie byłam pewna tego, jak publikacja się zakończy.
Świetnie opowiedziana historia pokazująca jak nasze życie jest kruche i jak jedna osoba jest w stanie je zniszczyć doszczętnie.
Cytat, który przywołałam na samym początku wg mnie genialnie podsumowuje książkę. Psychopata, który nie ma żadnych skrupułów i jest w stanie zrobić wszystko.
Przeszłość postaci również daje o sobie znać wielokrotnie. Wszystko łączy się w idealną całość. Przypadkowi bohaterowie tworzą pewną, połączoną ze sobą fabułę.
Jeśli jeszcze dziś jest ktoś, kto nie zna Spindler, proponuję to nadrobić. Ta pisarka jest tego warta.