Zaczekaj na mnie recenzja

Zacznę od tego, że czytałam tą książkę już parę lat temu, w starym wydaniu! Nawet zapomniałam o tym, ale wraz z upływem stron coraz bardziej mi "świtało", że już gdzieś to widziałam.
Historia miłości Avery i Camerona nie jest oczywista. Naznaczona traumą młoda kobieta ucieka setki kilometrów od domu, by zacząć nowe życie, odciąć się od toksycznej przeszłości, rodziców. Po przybyciu na miejsce niemal od razu wpada na Cama, jednego z popularniejszych facetów na uniwersytecie, wiadomo, trafia się jej "pan idealny". Avery stara się trzymać go na dystans, jednakże chłopak jest niestrudzony, walczy o nią nie biorąc pod uwagę porażki. Ale czy związek w którym jedno nie do końca ufa ma rację bytu?

Gdybym czytała pierwszy raz tą książkę teraz (mając 27 lat) nie wiem czy odebrałabym ją tak samo. Pomimo krzywdy dziewczyny i nieprzepracowanej traumy zakochuje się, oczywiście nie obywa się bez ciężkich chwil, ale ta powieść to typowy romans między szarą, pokrzywdzoną myszką a gwiazdą szkoły. Tak się składa, że ja takie uwielbiam! Wydaje mi się, że "Zaczekaj na mnie" może mieć lepszy odbiór wśród młodszej grupy docelowej niż ja (jednakże nie jest to książka kierowana do 12-15 latek!), ale osobiście, przez sentyment, którym darzę tą serię jestem zachwycona! Bardzo podobało mi się to, że Avery nie uległa od razu głównemu bohaterowi, wzbraniała się przed związkiem, jej zachowanie było autentyczne. Na myśl przychodzi mi pozycja innej zagranicznej autorki, gdzie ofiara gw@łtu praktycznie od razu otwiera się na związek, gdy poznaje "tego jedynego", jakby w chwili o całej krzywdzie zapomniała. Zatem "Zaczekaj na mnie" łączy w sobie elementy słodyczy (zabieganie Cama, przyjaciół głównych bohaterów) z życiową goryczą (nieprzepracowana przeszłość, toksyczni rodzice) a całość wypada naprawdę dobrze.
Czy polecam? Nie bądźcie zaskoczeni, bo odpowiedź jest twierdząca. Uwielbiam reready (te po latach szczególnie), a dalszych części już doczekać się nie mogę! A Cam to chyba mój kolejny książkowy mąż.