Nienarodzona recenzja

Ten, trzeci już słuchany przeze mnie thriller Przydrygi, zaczyna się tak, że kilkanaście lat temu mała dziewczynka imieniem Nina idzie z ojcem do lasu postrzelać z łuku, ta wyprawa kończy się tragicznie. Potem przeskakujemy do współczesności, oto przybrana siostra Niny, Laura, która jest w zaawansowanej ciąży, nagle znika. Ostatni raz widziano ją, gdy wypożyczyła kajak i wypłynęła na Wartę; silne poszlaki wskazują na samobójstwo przez utonięcie, ale Nina nie wierzy w tę wersję.

Nina prowadzi zatem prywatne śledztwo w sprawie zaginięcia siostry, dokopując się do szokujących faktów z życia Laury; w trakcie swego dochodzenia Nina naraża się na różne niebezpieczeństwa, dzieje się. W tle mamy przebitki z przeszłości: oto rodzina Niny żyła w konflikcie z inną rodziną w miasteczku. To była taka nienawiść, która ciągnęła się przez lata, prawie szekspirowska, prowadząca do tragicznych konsekwencji.

Wielkie wrażenie zrobiło na mnie sportretowanie przez Przydrygę kilku rodzin przetrąconych przez życie. Mamy oto rodzinę z autystycznym dzieckiem, to zaburzenie wywraca życie rodziny do góry nogami. Mamy rodzinę z małego miasteczka, której członek dopuścił się nieumyślnego zabójstwa; pozostali członkowie rodziny są obiektem nienawiści otoczenia: ciągle wyzywani i atakowani przez innych mieszkańców. Najbardziej przeżywają to dzieci, ich życie zamienia się w prawdziwe piekło. Mamy wreszcie rodzinę, w której ojciec – przemocowy psychopata, uzależnia od siebie matkę, a synowi dzięki wielkiemu wysiłkowi udaje się uciec z tego piekła. To są przejmujące, prawdziwe historie, trochę żal, że autorka bardziej ich nie pociągnęła i pogłębiła.


Thrillery Przydrygi mają ważną cechę tego gatunku: są mroczne, pełne tajemnic i napięcia. Niektóre sceny wręcz szokują. To ważne, bo zdarzało mi się czytać thrillery, które zamiast lęku wzbudzały śmiech. Mroczny klimat pogłębia jeszcze znakomita interpretacja Wiktorii Wolańskiej, ta lektorka jest chyba stworzona do czytania książek Przydrygi. Muszę powiedzieć, że owa ciężka atmosfera audiobooka w pewnym momencie mnie prawie pokonała, przerzuciłem się na e-booka: czytać mi było łatwiej niż słuchać; paradoksalnie ów fakt tylko świadczy o kunszcie pań Przydrygi i Wolańskiej.

Zakończenie jest efektowne i całkiem logiczne, ale pewne wątpliwości dotyczące motywów sprawców pozostają. Niemniej dostaliśmy świetny thriller, pani Przydryga trzyma poziom!